Niçin yazıyorlar, niçin yazıyorsun?

Dünyanın önde gelen yazar ve şairlerine yöneltilmiş olan “Niçin yazıyorsunuz?” sorusuna verilen yanıtlar şöyledir.

Nadine Gordimer: Dış dünyaya bir anlam bulma, hem kaos hem de zenginlik içinde kendi düzenini yaratma ihtiyacından.

Jorge Luis Borger: Ben acil bir soruna, bir iç gerekliliğe yanıt vermek için yazarım.

Jorge Amado: Okunmak için, insanlar üzerinde bir etki yaratmak ve böylece, acı çeken bir halk için daha iyi bir yaşam görüşü yaratarak ve mücadele ve umut bayraklarını yükseğe taşıyarak, ülkenin gerçekliğini değiştirmeye yardımcı olmak için yazıyorum.

Necip Mahfuz: Zevk için, karanlık gücü hoşnut etmek için, bir ağırlıktan kurtulma arzusu, bir büyüklüğe sahip olma, eser karşılığında para alma, bir araştırma boyunca hazırlanan ilkeleri başkasına gösterme, en basitinden okunma arzusu, bugün artık yaşamak ile yazmak arasında bir ayrım yapamıyorum artık.

Rafael Alberti:Beni okuyan ve dinleyenlere mümkün olabilecek en açık şekilde iletişim kurabilmek için yazdığımı düşündüğümdür hep.

İsaac Asimov:Hangi nedenle nefes alıyorsam o nedenle yazıyorum, çünkü eğer bunu yapmazsam ölürüm.

Allen Ginsberg:Şiir yazıyorum, çünkü yalnızken şarkı söylemeyi severim, şiir yazıyorum, çünkü kafamda bir sürü düşünce var, kesin konuşmak gerekirse 1000 tane, şiir yazıyorum, çünkü bunun nedeni yok, çünküsü yok. Şiir yazıyorum, çünkü çeyrek sat içinde ya da tüm yaşamım boyunca aklıma gelen şeyi söylememin en iyi şekli bu.

Norman Mailer:Fransız yazarı Jean Malaquais bu soruya şöyle yanıt verir, “niçin mi” diye bağırarak “ benim için gerçeği keşfetmenin tek biçimi.” Bunun yazı yazarak yaşanabilecek en güzel deneyim olduğunu düşünüyorum.

Milen Kundera:Gülünç bir hayal olsa da, kimsenin söyleyemediğini söylemek zorunda olduğumuz için yazdığımıza inanırız. Kimsenin söyleyemediğini söylemek, herkesin söylediğinin tersini söylemek anlamına gelir. Demek ki yazmak, tersini söyleme zevkidir, herkese karşı tek başına olma mutluluğu, düşmanlarını kışkırtma ve dostlarını kızdırma zevki.

Alain Robbe-Grillet:Otuz beş yıldır roman yazıyorum. Hala da nedenini bilmiyorum.

Philippe Soupault:Çünkü eğlendiriyor beni.

Michel Tournier:Bu soruya Balzac şöyle yanıt vermişti: “ Zengin ve ünlü olmak için.” Bense şöyle diyeceğim: “Okunmak için, kendini satışa sunmak için.”

İtalo Calvino:Çünkü daha önce yazdıklarımdan hiçbir zaman tam olarak hoşnut olduğumu hatırlamıyorum, hep şu veya bu şekilde, yazdıklarımı düzeltmek tamamlamak, yeni çözümlemeler getirmek için yazarım.

Umberto Eco:Aristo, Kant, Descartes gibi yaparım (Garip bir sanat sistemi) Çocuklarım büyümüştü, artık kime hikaye anlatacağımı bilemiyordum.

Adonis:Tanrının söylediği ve yazmadığı şeye yankı olsun diye yazarım.

Carlos Fuentes:Çünkü bu, yapmayı bildiğim ender şeylerden biridir.

Marlo Vargas Liosa:Bugüne dek yaşamımda etkili olan en önemli olay galiba, okumayı öğrenmiş olmam.

Henrich Böll:Yazmayı seviyorum, bu benim için bir çeşit inşa etme sevinci.

Lawrence Durrell:Kendimi kollamak için. Aptalca bir soruya aptalca bir yanıt.

Willam Golding:Böyle bir soruya nasıl yanıt verilebilir? Bir zamanlar, gençken, herhalde bunun mümkün olduğunu sanmışımdır. Ama son elli altmış yıl içinde, herhangi bir konuda kesin bir yanıt bulmak benim için giderek zorlaştı. I am sorry.

Graham Greene:Zorunluluktan, bir çıban çıktıysa, olgunlaştığında sıkarım.

Iris Murddoch:Yazıyorum, çünkü seviyorum bu işi; çünkü büyük sanatı seviyorum, ona bir ayın düzenliyorum ve çünkü güzel sanat eserleri üretmek istiyorum.

Friedrich Durrenmat:Bu, soruların en zoru. O kadar zor ki, hep şakayla yanıtlanır; yazıyorum, çünkü ressam değilim.

Max Frisch:En basit yanıt Faulkner’inki; Hayatımı kazanmak için. Ben ise, yaşadığım bir şeyi, yazarak sabirleştiririm, örneğin 39’daki savaş ilanını, yoksa kaybolup gider. Yine bir başkası: iletişim kurma isteği ve ihtiyacı. En sonunda da topluma karşı duyulan sorumluluk.

Ben yukarda yazarların ifade ettiklerinin her birinden bukleler alarak yanıt vermeliyim ki okunmak, kendimi ifade etmek, iletişim kurmak, birikimlerimi paylaşmak, zevk ve eğlenmek, tarihe not düşmek, kimsenin söylemediğini söylemek, okumak, içimdeki olumsuz sesleri duymamak, toplumsal, sosyal sorumuluk duyduğum için vb. nedenlerle yazıyorum.

Sahi yazmak mutsuz insanın işidir derler, belki ifade etmek gerekirse çok ciddi sanatsal bir yazım gerektirmeyen blog yazılarını  gerçekten siz ne sebeple (niçin) yazıyorsunuz?

Nizamettin BİBER