Olanın kanıtına varış

"En kapalı bir gökyüzünün, en şiddetli fırtınayı haber verdiği gibi" *Don Juan’dan (Şarkı I, kıta 75)

Ellerimi kaldırdım avuçlarıma baktım, denizi gördüm üstünde. Gökyüzünde belli belirsiz bulutlar seyir ederken, ardında güneş bedenini uzatmış, davetsiz misafir gibi bir bekleyişle, ufuk çizgisine yakınlaşmaya çalışıyor ne güzel! Utanmış da kızarmış, ara sıra kızıla çalan görünüşünü gizlemek istercesine bulutları yüzüne kapatıyor. Tekneye binmiş daha derinlere açılırken, kaçınılmaz olanı biliyor ama yine de "haydi çekinmeyin birbirinize sarılın" diye düşünüyorum.

Gözlerime baktım, uzayı gördüm derinliklerinde. Karanlıkta asılı duran yıldızlar parıldıyorlar, birleşmişler de aydınlatmışlar ortalığı nasıl! Işığı yakalayacak, çevresinde durmaksızın dönecek, onlar olmadan var olmayı sürdüremeyeceğini bilecek dünyalar var olacak. Gözlemlerken uzaktan, kaçınılmaz olanı biliyor ama yine de "haydi çekinmeyin, kendinizde yaşamı barındırınız" diye düşünüyorum.

Saçlarıma baktım, ormanı gördüm arasında. Sıra sıra yüksek ağaçlar bulutlara erişmiş, bulutlar ise onlara doğru yüzünü somurtmuş da yüzü nedense kararmış kapkara duruyor tepesinde aman! Büyümüş, kocaman olmuş, ha bağırdı bağıracak, tüm orman ahalisi ise korku ile birbirine sarılmış titriyorlar, bekliyorlar öfke sağanağını. Rüzgarla öteye savrulurken , kaçınılmaz olanı biliyor ama yine de "haydi çekinmeyin bağırın, sağanak olsun öfkeniz" diye düşünüyorum.

Uzaktan yüreğime baktım, çölü gördüm içinde. Sıcak meltemlerle kumlar aceleyle savrulurken, derinliklerinde saklayacak sır varmış da sanki olanları örtmeye çalışıyormuş ne gizemli! Kum tepelerini aşarken, kaçınılmaz olanı biliyorum ama yine "haydi çekinmeyin vahayı aratın bana, sonunda oradaki bitki örtüsünü bulacağım" diye düşünüyorum.

Aynaya baktım, zamanı gördüm yansımamda. Kısık gözlerim, ağarmış saçlarımı görmezden gelirken, anılarımda yıllar dans ediyorlar. Yapmadan bıraktıklarımı yapmışım da, yapmaya gerek yokmuş gibi davranırken, kaçınılmaz olanı biliyorum ama yine de "haydi çekinmeyin yapın ne planladıysanız, yapın" diye düşünüyorum kendi kendime.

* : Stendhal’ın Kırmızı ve Siyah kitabının otuncu bölümünden aldım.

Görsel: The Vitruvian Man – Leonardo da Vinci