Panço 3

Panço’yu evimizin ilk köpeği olarak kabul edinceye kadar, tavuklarımız çok nadiren yaban hayvanlarınca kurban olurdu. Panço, evimizin koruyuculuğunu üstlendikten sonra bu oran artmaya başladı. Biz, kabahati hep tavuklarda aradık. Yok efendim, akşam kümese girmemişler, doğan tarafından saldırıya uğramışlar gibi konularda yoğunlaştık.

Panço, tilki rengine yakın bir renkteydi. Fındık bahçelerinde dolanırken, herkes onu tilki zannederdi. Zaman içinde bizim evin etrafında ve mahallede tilki görme hikâyeleri artış gösterdi. Biz, Panço’ya çok güvendiğimiz için bunlara sadece hikâye gözüyle bakıyorduk. “Panço ve tilkinin” aynı muhitte bulunması mümkün değil diyorduk. Aradan yıllar geçiyor, tavuk popülâsyonumuz hızla azalmaya devam ediyordu.

Bir keresinde köyün azalarından Remzi ağabey ile karşılaştık. Bana dedi ki “Sizin Panço’yu, tilkilerle oyun oynarken gördüm”. Yok, mümkün değil, sen tilkileri Panço’ya benzetmişsindir, dedim. Biraz tartıştır gibi olduk ama sonunu tatlıya bağladık.

Ben, bu konuyu anneme babama aktardım. Annem hemen “Büyük anam derdi ki, Köpeğin çok havlayanı, kurdu kapıya getirirmiş” dedi. Babam yorum yapmadı. Ben, Panço’yu sıklıkla Kovuk Dere dediğimiz yere doğru giderken gördüm. Şüphelerim artmaya başlamıştı. Orası da tilkilerin, domuzların saklandığı, büyük kayaların sık ağaçlarla gizlendiği, bir yerdi. Yine bizimki evden ayrılıp da Kovuk Dereye doğru yola çıktı. Bende, orayı tepeden gören bir yere çıktım. Dürbünle aşağıyı kontrol ederken bir de ne göreyim; aşağıda ağaçların arasında kırmızı tilkiler ve Panço oyunlar oynuyor.

Üzgün bir halde eve döndüm ve olanları annem ve babama anlattım. Annem, Panço’nun böyle bir şey yapmış olmasından dolayı çok üzüldü. Panço’ya verdi veriştirdi.

Babam, tam tersine işin esprisindeydi. Tilkilerin, ne kadar zeki olduklarını ve Panço’yu kandırmış olabileceklerini bilimsel olarak anlattı. En sonunda da şöyle devam etti.

“Emine düşün ki senin bu akşam misafirlerin akşam yemeğine geliyor. Misafirlerine, bir tavuk kesip yedirmez misin? Annem, evet diye yanıtladı. Eeee Panço’da bizim evin bir evladı olarak, gelen misafirlerine bir tane tavuk ikram etmiş çok mu? Bizimkinin, arkadaş çevresi geniş, her gün misafiri oluyor. Ne yapsın çocuk, misafirlerini aç mı geriye göndersin”.

Babam, bu olaydan bir yıl kadar sonra tavuk yetiştiriciliğini bırakmıştı.