Yataktan nasıl kalkarsınız ve fibromiyalji

Bugün yine sıkıntıyla uyandım. Kalkmam çok zor oluyor. Yataktan zinde, moralli, mutlu, huzurlu kalkan kaç kişi vardır? Kimler vardır? Her gece "yarın erken kalkayım biraz yoga yapayım, fizik tedavici ve şiatsu'cunun verdiği hareketleri yapayım sonra dışarı çıkayım bazı işleri halledeyim hem de yürüyüş yapmış olurum" diyorum (İşi gücü bıraktığımdan beri araba kapıda yatıyor, her yere yürüyorum hızlı adım).. Ama bu iyi niyetli plan hiç bir zaman uygulanamıyor.

Zor kalkıyorum. her yerim ağrıyor. İnanmanız zor ama ben tam otuz senedir ağrı çekiyorum. Tüm vücutta. 1980 sonları ile 1990 başlarında adı bile bilinmiyordu bu derdin: fibromiyalji (fb). Bir doktor teşhisi koymuştu, çünkü bu konuyla ilgiliydi, sonra gittiğim k,imi doktorlara söylediğimde bende fb var diye, "neee??? Ne demek?? Öyle şey mi olur, ne bu, hiç duymadım falan demişlerdi ! Şimdi herkes biliyor. Bir illet. Çaresi yok. Bazılarının bazı dönemlerde kesiliyor sonra başlıyormuş. Benimki sürekli. Kesildiğini hiç bilmem. Hiç bir ilaç ağrıyı kesmiyor... Antidepresan dahil. Yapılması önerilenler, kaplıca gitmek zaman zaman (hiç gitmedim merak ediyorum), yoga, germe-esnetme hareketleri, meditasyon, yürüyüş, stresten uzak durmak. Nasıl olacaksa!. Semptomları sadece ağrı değil; herkeste olmasa bile ya da farklı derecelerde olsa bile; çabuk yorulma, sese ona buna herşeye aşırı hassasiyet,  Kimse anlamaz bunu. Yorulur eve gelirsin, tekrar çıkacak halin yoktur. Arkadaşın arar, falanca yere gel. Gidecek halin yoktur. Israr eder, "çok üşengeçsin" der... İnsanlardan koparsın... Anlayan yok bari uzak durayım dersin... İnsanlara sürekli, "ağrım var, çabuk da yoruluyorum" denmiyor, deniyor da anlayan, dinleyen kim?! :(

Zar zor kalktım, panjurları ve camları açtım... Balığın suyu değişmeli...Kahvaltıyı tam yapamadım çünkü o esnada açtığım bilgisayarda kızımın gönderdiği resimleri gördüm, merakla baktım, nasıl bir yere gitti, oda nasıl... Feci dağınık oda! Şehir hoşa benziyor. Resimleri beğenmekle ve yorum yazmakla zaman geçirdim, o sırada harika bir insan ve harika bir öğretmen olan EG'nin paylaştıklarına cevap verdim, ben de paylaştım... EG'den bir ara tekrar bahsedeceğim.

Facebook. Beş-on dakika diye giriyorsun, saatler alıyor. Esas yapmam gereken abd vizesi için neler gerekli ona bakmak ve artık bu işe eğilmek. Avrupa'ya epey gittim iş hayatımda, ama abd'ye gitmedim; o kıtaya gitmedim. Ben şu vize işine bakayım... Herkes kolay alınıyor diyor. İlginç.

Kapı çaldı, diyafondan "Kim o?" diye sordum. "Pronet'ten geliyoruz araştırma yapıyoruz, kapıyı açar mısınız?" diyor bir erkek sesi. "Ben pronet istemiyorum, başka zili çalın" dedim. Sesi sertleşti !?!? "Gene de kapıyı açar mısınız?". "Başka zili çalın ben açmıyorum " dedim. Niye konuşuyorsam? Birşey demeseydim ve açmasaydım. Daha da sertleşti sesi manyağın "tamam, tamam!" Sanki ben açmaya mecburum. Zaten beni masadan kaldırmışsın yazımın ortasında.. İnsanlar çok saygısız oldu.

Nasıl giyinip dışarı çıkacağım, bu bana zor geliyor.

Amma takıldım bilgisayara. Kahve bile içemedim henüz. Gidip yapayım... Belki açılırım.

Kapıcı da neden gelmiyor iki gündür, sabah 11 alışveriş saati. Gerçi alışveriş olarak ne yapıyor, karşı bakkaldan alıp getiriyor, telefon edince bakkalın çocuğu da getirtmekte. Dolayısıyla çok gerekli bir hizmet değil, ve alınacak birşeyim de yok. Fakat, neden takıyorum buna?! :( Böyleyim işte :( Beynimi bunlarla yoruyorum: "Kapıcı neden gelmedi, acaba servis uygulaması mı bitti?" Muhakkak öğrenmem gerekiyor. Böyle biriyim ve bundan çok şikayetçiyim.

Yatak odasını topladım, giyindim, kahve yaptım. Çıkayım da banka işini halledeyim. Kekik ve badem yağı da almalı, saçlarsa kaşlara, kuaför arkadaşım demişti... Saç boyattığım mahalle kuaförü de arka dipleri yine beyaz bırakmış. Allahım bu ülkede işini düzgün yapan yok mudur?! Kaç kere de uyardım... Uğrasam mı?! Sıkıcı. Şimdilik hoşçakalın.