Bir şehirden gitmek, aslında kendinden gitmek, geçmişinden gitmek hatta her gidişinde yine kendine varmaktır. Hani ne derler bilirsiniz, her yerden gitsen de bir kendinden gidemezsin...
Hani beni benden alan sözlerin vardı aşka dair, bize dair Ama satırlarda hayat bulan… Hani hiç dokunamasak da birbirimize ilmek, ilmek işlenen yüreğimize ve adına aşk dediğimiz di..
Gidişinin bilmem kaçıncı kışı ya da yazı bu? Zaman artık benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Bu yüzdendir ki yarın yok bana. Sadece seninle dolu yüreğimden aldığım sen nefesleri hissediyorum hayat..
Şöyle bir geriye baktığımızda, ruhumuzun tavan arasına bıraktığımız nice aşklar, nice terk edilişler, hayal kırıklıkları, hüzünler ve umutlar vardır değil mi? Yalnızca bizim bildiğimiz, hatt..
Hani yalnızlığı yaşarsın ya bazen, uzatırsın elini ama kimse tutmaz ya! Ay vefasız, gün duyarsız olur ya, işte o an her söz, her dize, böler ya yüreğini bir hançer gibi, adına türküler yakılan gurb..
Hangi acılardan geçmedi ki, neleri unutmadı bu yürek? En acıtan yaralar kapanmadı mı zamanla? Üstü kabuk bağlayıp, altı için, için kanasa da. Sen değil miydin bir zamanlar e..
Yaş otuzbeş yolun yarısı eder demiş üstad demesine ama, benim yapacak çok şeyim var:)! Anneyim, e..