Telefon'un bir ucunda ben, diğer ucunda Bilge.Anne, kelepçenin anahtarını bulamıyorum.Kızım okul saati geldi boşver anahtarı da hazırlan.Anne kelepçe ayağıma takılı.Eh Bilge, ne işi..
Dile kolay, tam yarım asırdır yaşıyorum. Yirmili yaşlarımda elli yaş öyle uzaktı ki. Sanki hiç yaşlanmayacak hep genç kalacaktım.Elli koca yıl, Nasıl yaşadım?Neler yaşadım?
Canım güzel bir şeyler düşünmek istediğimde kendimi gelinliklerle hayal ederdim. gelin olmak, uçuşan beyaz tüllerin içinde salına salına yürümek. Yeni yıkanmış tül perdelere dolanıp ayna karşısında g..
Fakülte bittikten sonra, sınıf arkadaşlarımın pek çoğu çalışma yaşamına başka şehirlerde başladılar. Meslek gereği, birbirimizin işletme deneyimlerini paylaşma, iş arayana yardımcı olma veya nasıls..
KÖPEK FOBİM VAR YA !Paratoner gibi, köpekleri üzerime çekiyorum.-Hocam, vallahi alamam, hem evdekiler de kabul etmezler. -Biliyorsunuz fobim var.Yüzüm yumuşak, hayı..
Doğma büyüme İstanbulluydu. Annesi babası da İstanbulluydu. Kurtuluş semti ondan ve arkadaşlarından sorulurdu. Bıçkındı, allahına kadar delikanlı. Dal gibi ince uzun, mangal yürekli.Rum asıllıyd..
Dedem, Arnavut kökenliymiş. Anlatılanlara bakılırsa, uzun boylu, sarışın, yeşil-mavi gözlü, çok yakışıklı bir adammış. Mahallemizde oturan Arnavut kökenli bir nine dedemden şöyle bahsetmi..
Bir gün, dedem telaşla eve gelir. -''Melek çabuk çarşaflan seni bir yere götüreceğim'' der. Eşrefpaşa'dan Kemeraltı'na inen kestirme bir yol vardır. Damlacık yokuşu. Bu yokuştan aşağı inerlerken ..
Canlı bir tarihti babaannem. İzmir'in işgalini yaşamış, yıllarca savaştaki, kocasını ve babasını beklemiş, bu arada, annesi ve kardeşine ve kendi çocuklarına bakmak için, İzmirli Levanten aileler..
Emekliyim ama, yaşamdan değil; işimden. Eşim ve iki kızımla birlikte İzmir’de yaşıyoruz. Yazmak, oku..