Aldatan aldanır derler!

“Aldatılmanın kadın tarafı!” diye bir yazı yazmıştım, gelen mailler arasında bir okurum işin bir de bu tarafına değinmemi istemişti; değinmem mi, hem de seve seve…

İşin “Bu tarafı” ne?

Buyrun, okuyun:

“Bugünkü yazınızı okudum aynı acıları yaşayan 5 senelik evliliği ihanetle biten bir bayan olarak.

Fakat şu oluştu bende bu acılardan sonra insanlara güvenmemeyi, kendi başıma da ayakta dim dik durmayı başardım.

Yeni bir hayat kurdum, yeni bir ev, yeni eşyalar, hayata kaldığım yerden ama geçmişi silerek devam etmeyi istedim ve çok da güzel başardım.

Acıları yaşarken 2.üniversiteyi bitirdim dışarıdan, dil eğitimi almaya başladım.

Yıllardır kullandığım sigarayı bıraktım.

Kızımla tek başıma tatile gittim (kızım şu an 3 yaşında).

Yani yapamam dediğim her şeyi başardım.

İnancımı kaybetmedim.

Geriye takılmadım, geleceğim daha güzel olacak diye düşünüp halime şükrettim.

Manevi yaşadığım acıyı kelimelerle ifade edemem, aldatan aldanır derler. Ben buna hep inandım.

Lütfen gelecek yazılarınızda buna da değinin.”

Eee, ben şimdi bu kadını alnından öpmez miyim, “Süpersin canım benim!” demez miyim ve de mailini paylaşmaz mıyım!...

Paylaşmazsam yuh olsun bana!

******

İki koca boşadım ama şu meret sigarayı hala bırakamadım ya, bu konuda, izninizle dolu ağız bir “Yuh!” çekeyim kendime!

http://twitter.com/Gulgunkaraoglu

gulgun_2006@hotmail.com