Anacuğumun mektubu.

Benim Melek Öğretmenim

Şimdi bana değiceksiniz ki bu gün Öğretmenler günü değil bu da nereden çıktı? Vallahi benim suçum değil günü de şaşırmadım. Anacuğumun mektubunda bütün kabahat. Durun size anlatayım: sabah uyandığımda baş ucumda bir taş bir de mektup buldum, ya iste orada ki mektupta söyle diyordu:)

Oğulcuğum bak bu gün öğretmenlerinin hepsi evlerinde git onların günlerini tebrik et ellerinden öp.

Anacuğum dedim bu gün ama öğretmenler günü değil ki!

Bak boşuna o taşı getirmemişim sana, ceza vur kafanı bakalım halen öğrenemedin mı ?

Neyi anacuğum : Oğlum öğretmenin günümü olurmuş. Sen ondan öğrendiğin bilgiyi bir günemi sığdırdın? Onun günü bizim yanımıza gelene kadardır.

Ama anacuğum sen herhalde haberin yok onların durumlarından? Maaşları az ağızlarını açmaya kalksalar dayak bile yiyorlar. Okulların içleri vahim. Eskiden yavru Kurtlar çakı taşırlardı ya, şimdi bellerde tabancalar canları bile garantide değil.

Ah salak oğlum, vur bakalım taşa kafanı bir daha . Onun adını bile öğrenememişsin, O öğretmen benim salak oğlum, sanıyormusun para kazanmak için seçtiler o mesleği, para olsaydı rahat olsaydı daha çok meslekler var...

Hadi çok işin var, tek tek dolaş günlerini kutla, ellerinden öp. Bak takip ediyorum.

Anacuğumun sözünü tutarak bütün öğretmenlerimin sonsuza dek günlerini kutlar önlerinde saygı ile eğilirim.

İyiki varsınız.