Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

11 Mart '08

 
Kategori
Gündelik Yaşam
 

Anadolu Kağnısı / Faili Meçhul

Anadolu Kağnısı / Faili Meçhul
 

***Son Yürüyüş***


Ne zaman sabah erkenden camiiden yankılanan " esselatü vesselamü aleyk" sesiyle uyansam içimi bir burukluk kaplar. Neden mi? Azrail, bu gece yine bizim mahalledeydi ya da yine tanıdık birisi hakkın rahmetine kavuştu, diye düşünürüm. Öğleye kadar olan mahsunluğum, günlük işlerin başlamasıyla geçer.

Geçen hafta bir sabah yine hocanın sesiyle uyandım, yaşlı bir teyze ölmüş, Allah rahmet eylesin! Halk arasında, bir ölüm haberi aldığında, peşpeşe 7 kişi olana kadar alırsın, diye bir rivayet var, ne derece doğru bilemem. Aynı gün eşimin Antalya'da yaşayan amcasının ölüm haberi geldi, yaşlı ve hasta idi. Ona da Allah rahmet eylesin! Koyu Fenerbahçeliydi, Sevilla maçının ertesi günü, acaba o sevinci hissetti mi? Ağır hastaydı, söylemişlerdir kesin.

Blogları dolaşırken, arkadaşımız Kevser Şekercioğlu'nun sayfasında buldum kendimi, 4 Mart isimli şiiri vardı sayfanın başında, sonlarına doğru anladım ki, o da babasını kaybetmiş ve kara toprağa bıraktığı günü anlatmış.

****
Üç oldu, dün gazetede Kenan Pars öldü, yazıyordu. Ben sayıma onu da ekledim. bir an önce yedi sayısı tamamlansın istedim belki. Son nefesinde müslüman olduğunu yazmışlar, haber yapacaklar ya, ucundan kıyısından...Ne farkeder ki, her ölüm her ayrılış aynı değil mi?

****
Son kez yürüyüş...en son görüş...faili meçhuller arasına o da girdi sonunda.

En son 1 Mart Cumartesi günüydü. Hava sanki Mayıs ayında gibi, sıcak sımsıcak. Öğleye doğru eşim, ben ve köpeğimiz Toni yürüyüş yaptık. Bu kış fazla çıkamadık, gözümüz alıştı doğaya, gerçi pek fırsatımız da olmadı. Yine aynı güzergahtan yürüdük, 3 yıldır yaptığımız gibi. Tepeye çıktık, şehri yukarıdan izledik, Toni'ye yere atılmış plastik bardakla su içirdim. Bir ara yere yapılmış pisliği kokladı, diye kızdım ona ve yanımdan kovaladım, git yaklaşma bana, dedim. Tiksinti geldi birden, tuhaf bir duygu kapladı içimi. Eşim, onu bu kadar azarladığıma şaşırdı.

Sonra evin önüne geldik. Komşular ve küçük çocuklar bahçedeydi, ben Karabaş'ı sevmeye başladım, Toni yine yaklaştı, çünkü benim onu sevmemi hiç istemiyordu. Yine kovaladım. O arada başka komşular sabah kahvesi için balkonda toplanmışlar, beni de çağırdılar, oraya gittim.

Ertesi gün hava yağışlı idi, balkona bile çıkmadım. Toni'yi hiç görmedim, yemeği ve suyu sürekli oluyordu kulübesinde, zaten bahçenin belli köşelerine toprağı kazıp fazla geleni saklıyordu, aç kalma sorunu yoktu. Bu arada Sevilla maçına odaklandık ailecek, varsa yoksa o. Birkaç gün geçince sordum, Toni nerelerde, diye. Çünkü gece mahalleyi geziyor ve yorgun gelip merdivenin altında akşama kadar yatıyordu.

Birkaç kişi sahipsiz köpeklerin toplandığını ve çöplüğe götürüldüğünü söyledi. Belediyeyi aradım, bilmiyoruz, şikayet varsa olabilir, dediler. Bizim derneğe haber verdim. Çünkü belediye ile anlaşma vardı. Aşılanmış ve kısırlaştırılmış sahipsiz köpekler barınak yerine doğal ortama bırakılıyordu. 5-6 tane köpek vardı burada öyle yaşayan.

Umutla beklemeye başladık, yaşıyorsa kesin gelir, diyordum. Eşim her seferinde geçiştiryordu. Sonra site görevlisine sordum, komşular pazar günü Toni'ye benzer bir köpeğin yağmurun altında bütün gün yattığını ve ertesi günü çöpçülerin aldığını söylemişler, bana üzülür diye bildirmemişler. Doğrulama iki gün önce geldi, belediye çöpçüleri ölüydü aldık, demişler.

4 yıllık yaşam serüveni bitmişti Toni'nin, üzüldüm, ona kızmasaydım keşke en son gününde, onu azarlamasaydım. Belki son halini görsem daha çok üzülürdüm.

Arasıra aklıma gelirdi, bir kazaya kurban gider, zehirlenir ya da hastalanır ölürse, nasıl davranırım, diye. Ne olmuş, nasıl olmuş, kim yapmış, sormadım. Sevenleri çoktu, gizliden gizliye kızanlar da vardı. Zaten önceden tacize uğramış ve tüfekle vurulmuştu ve bir gözünü kaybetmişti. 3 yıl sonra bu sefer yakaladı onu ölüm.

Bu ilk kez olmuyor, zalim insanlar oldukça yine devam edecek.

Allah yüzüme baktı sanki, bana göstermedi son halini, onu hep o canlı dipdiri haliyle hatırlayacağım...

*****
Toni, benim için bir hayvan değildi, algılaması birçok insandan daha üstündü, onu da sayıyorum ve sayı beş oldu...iki tane daha var.

Ne kadar, uzak olsun bizden desem de, eğer ecel gelmişse ne yapsan nafile!

Bir yanım sevinçli bir yanım hüzünlü geçti son hafta.....Allah beterinden saklasın!
 
Toplam blog
: 480
: 2046
Kayıt tarihi
: 27.03.07
 
 

Üstkimliği ile insan, altkimliği yeterince kalabalık birisi; Eş, anne, öğretmen emeklisi. Doğa, H..