Artık yabancıları tepemize çıkartmayalım!

Aslında ne koyu bir milliyetçiyim, ne de ırkçı bir insanım. Örnek vermek gerekirse iyi bir futbol izleyicisi olmama rağmen, son yıllarda Milli Takımımızın maçlarını çok da takip edemedim. Bu önbilgiyi vererek başlamak istedim bloguma.

Beni rahatsız edense, kayda değer bir çoğunluğumuzun memleketimizde yaşayan yabancıları adeta tepelerine çıkartmaları! Köylerdeki misafirperverliği burada ayırmak istiyorum; çünkü onlar insan ayırt etmeksizin herkese aynı yaklaşımla ve karşılık beklemeden ilgi ve alaka gösteriyorlar. Benim kastettiğim, yabancılar ayrıcalıklı bir ilgiyi hakediyormuşcasına, hem de kendi vatandaşımızdan çoğu zaman esirgediğimiz güleryüzlülükle yapılan yardımlar, muhabbetler. Hasbel kader birkaç kelime öğrenmiş bir yabancı ise, bizi ne kadar da mutlu eder; "adam çabalamış, öğrenmiş bizim dilimizi canım" deriz içimizden..

Bir de "yabancı adamlardan kısmet çıkar mı?", "benimle evlenirse yurt dışına kapağı atarım, hayatım kurtulur" düşüncesindeki yaklaşımlar var ki bunları yadırgamak zor. Ne de olsa memlekette "yırtmak" isteyen isteyene. Bu da bir yöntem olarak yerini almış durumda..

Neticede artık değişelim. Komplekslerimizden arınalım. Çağın gerisinde değiliz. Yabancılardan aşağı kalır yanımız hemen hiç yok; hele ki kendi memleketinde başarılı olamamış (hepsi için geçerli değil tabi) yabancılar sözkonusuysa...