Avukatın anılarından notlar

Cangül tutuklu. Cangül parmaklıkların ardında hayatının mutluluğunu yaşıyor. Cangül 4 aydır görmediği kocasını ilk defa gördü. Avukat görüşmesi olarak ikisini de çağırmıştım. Kocası da tutuklu. Yan yana oturdular. Elini tuttu ve ben gidinceye kadar bir saat boyunca elini bırakmadı. Saçını düzeltti…üstünü çekiştirdi… Gözlerini ayırmadan bir saat boyunca mutluluğunu yaşadı. Eli elinde. Gözü kocasında. Ne beni ne dediklerimi dinledi. Tutuklulu olması umurunda değil. Beni boşver avukat bey diyor kocam çıksın. O dayanamıyor. Çok sıkılıyor.

Bugün duruşmaları var sanırım kendi tahliye olur... Kocası tutuklu kalır…

Cangül tam tersini düşünüyor… Herkes yarını beklemek zorunda…

(Ertesi günü ikisi de tahliye oldu)

- Avukat bey ben kocama boşanma davası açtım. Fakat daha duruşma günü gelmeden kocam öldü

- Evet

- Bu durumda ben boşanmış sayılırmıyım?

- Hayır

- Oh çok şükür… Bütün mallar bana mı kalacak?

- Çocuk var mı?

- Yok

- O zaman yarısı senin , yarısı annesi ile babasının

- Olsun tamam. Teşekkürler.

- Artık bitsin bu dava , boşayın gitsin Hakime hanım , bunlardan karı koca olmaz

- İşimi senden öğrenecek değilim , sen tanıksın bildiklerini anlat.

(Hakime hanım dava sonunda boşamadı)

-16 yaşındayım. Beni ikna etti, evleneceğiz nasıl olsa dedi. Dayanamıyorum dedi… Ben de kendi rızamla birlikte olduk.

- Sonra ?

- Sonra anneme söyledim. Ama babama söyleme yoksa intihar ederim dedim.

- Sonra ?

-Sonra annem, Nezih’i aradı, parkta buluştuk. “ Ben sana kızımı vermem, seni polise şikayet edecem “ dedi.

- Sonra Nezih çok kızdı . Silah çekip havaya ateş etti, tabancayı kafama dayadı . “senide anneni de öldürürüm “dedi.

- Sonra?

- Sonra bana vurdu. Yere düşüp bayılmışım. Gözlerimi hastanede açtım. Ben bayılınca gene bana vurmuş… Her tarafım yara izi...

- Sonra ?

- Sonra… Şikayetçiyim… Cezalandırılsın… Ben onunla evlenmem… O psikiyatri hastası…

- Tamam evlenme.

- Ama annem ,”evlen namusumuzu kurtar” diyo .

- Namusla bakireliğin bir ilgisi yok, Adam hem suç işlesin hem de mükafat verelim, yok öyle şey, daha kötü olur.

Ben annenle konuşurum, sen ne istersen o olur. Hem sen kendini suçlama . Başını dik tut. Daha önünde yaşanacak çok yıllar var. Övünülecek bakireliğinden başka bir şeyin olsun.

16 yaşındaydı… Başı örtülüydü… Koccaman insanlar, kocaman sözler söylüyorlardı. Küçücük zihni koca dünyayı gerçek anlamda alıgılıyamıyordu.

Birisini sevmişti, bir küçük zaman diliminde onunla yatmıştı. Olmuştu bitmişti. Ortalık neden böyle birbirine giriyordu. Küçük bir olay neden büyütülüyordu. Garipti çok garip.

Gözlerini ilk defa yerden kaldırıp bana baktı. O bakışta ;

Teşekkür vardı…

Yardım et vardı….

Beni destekle vardı….

Bu adam herkesin dışında nasıl düşünüyor vardı….