Bağ

Hava sıcak, yaprak kıpırdamıyor sokağımda… Pencere, kapı açık olmasına rağmen odam, sıcaklığı iyi ayarlanmış saunaları anımsatıyor. Saçlarım, boynuma çarpan ateş telleri gibi… İçi buz dolu bir havuz hayal ediyorum. Bu sıcaktan etkilenmeyeceğim, buz gibi suların olduğu bir havuz. Ama bunun hayalini kurmayı bırakıp, dışarı atıyorum kendimi….

Hava kararmış ve akşam safalarının kokusu sokağıma dağılmış bile… Sokak lambasının hemen altındaki sedir üzerinde oturuyor babaannem… Beyaz örtüsünü arkaya doğru atmış. Belli ki rahatsız ediyor tenine değmesi… “Ne haber güzellik” diyorum yanağına bir öpücük kondurarak. Gülümsüyor. O’nun bu gülümsemesi dünyaya bedel… Her yaz olduğu gibi bizimkiler yayladalar ve babaannem tüm aileyi seferber ediyor benim için. Eve 10 dakika geç gitmem bile tüm kuzenlerin ve halalarımın o akşamını kâbusa çevirmeye yeterlidir.

Balkondan halam çağırıyor. Yemek faslı başlamış. İnsanın sıcakta yemek yiyesi gelmiyor. Öylece didikliyor tabağındakileri… Babaannemin sesi geliyor sonra. Yalnız oturmaktan sıkılmış. Yanına iniyoruz. Yüzü çiçek bahçesi gibi oluyor. Torunları yanındayken keyfine diyecek yok tabi...

Fulya, elinde çekirdekle geliyor… Klasik olduğu kadar eğlenceli yaz sezonumuz başlıyor. En lüks yerler bile bizim sokağımızdan güzel gelmez. Hep beraber oturup sohbet ettiğimiz yer burası. Özel bir anlamı var. Doğduğumuz andan bu yana buradayız. Etrafımızda yükselen apartmanlara karşın tek katlı, bahçeli evlerimizle şirinliğini korur sokağım…

Kahkahalar yükseliyor lacivert gökyüzüne… Sıcak etkilemiyor artık. Kendimize o akşam için bir kurban seçip, tüm şakaları ve saldırıları O’na yönlendiriyoruz. Zaman ilerliyor, sohbet koyulaşıyor ve sıcak hava etkisini kaybediyor. Artık havanın değil de yüreğimizin sıcaklığı hâkim… Bu da kimseyi rahatsız etmiyor.

Sıcak bir yaz gecesi… Lacivert gökyüzü, parlayan yıldızlar ve bol kahkahaların yükseldiği sokağım… Elimizde çayımız, çekirdeğimiz ve koyu sohbetimiz… Bir avuç insan, bir avuç mutluluk ve aramızdaki sıkı bağ… İnsan daha ne ister ki hayattan…

Fotoğraf : Tarık Aytaç Gürbüz

Not : Fotoğrafın adı “Bağ”… Tarık’ın bunu açıklaması “ her ne kadar bir birinin aynısı olsalar da onları bir araya getiren bir etken mutlaka vardır.....” Bizi bir araya getiren unsur birbirimize olan sevgimiz ve sıkı bağımız…

( Fotoğrafın linki : http://www.fotokritik.com/569658 )