Bir ayrılık/ Jodaeiye Nader Az Simin

Berlin Filim Festivalinde altın ayı, sonrasında en iyi yabancı filim dalında ascar alan bir İran filmi.

Boşanmak üzere olan bir çiftin başka bir aileyle kesişen hayatını anlatıyor.

Filimde dini kurallar, gelenekler, güven duygusu, dürüstlük, ahlak anlayışı, ön yargılar, ego, sınıf farklılıkları, çok iyi işlenmiş.

İran' daki rejim yanlısı bazı yazarlara ve filim hakkında okuduğum çeşitli yorumlara göre "Bir Ayrılık"

batılıların İranlıları görmek istedikleri kirli resmi yansıttığını idda etsede, filimde seyirciyi düşündüren, sorgulatan, empati yapmaya teşvik eden öyle bir derinlik var ki, ben daha çok filim boyunca "Acaba be n olsam ne yapardım?" sorusunu sormaktan kendimi alamadım.

"Filim bir sonuca bağlanmamış, havada kalmış" tarzında okuduğum eleştirilere kesinlikle katılmıyorum. Birincisi bu bir savaş yada cinayet filimi değil ki illede bir sonuca bağlansın. Kaldı ki eğer filim bir sonuca bağlansaydı filimi boşuna izlediğim duygusuna kapılırdım. Çünkü filim boyunca yaptığım empatinin bir anlamı kalmazdı. Bence kurgu bu anlamda çok başarılı.

Filim bittikten sonra gün içerisinde sabahtan akşama kadar evde, iş yerinde, sokakta ne çok tepki vermemiz gereken şeyler yaşıyoruz diye düşündüm.

Hayat= etki ve tepki belkide. Bütün o anlık tepkilerimizin altında anlık olmayan, uzun bir süreçten geçen; alışkanlıklarımız, inançlarımız, içinde yaşadığımız kültür, ailemiz yada ailesizliğimiz, ve daha şu an aklıma gelmeyen pek ok etken var.

Gerçekten etkileycici bir filim. İzlemenizi tavsiye ederim.