Bir genç kızın hayalleri (Uçuk bir deneme)

Çok, ama çok güzel elleri var Sibel’in

(Bakmayın Sibel dediğime, ben koydum bu ismi ona.)

Pürüzsüz ve tertemiz…

Tırnakları bakımlı ve ojeli...

Ahhh o dudaklar!

Bu kadar mı güzel olur dudak dediğin,

Bu kadar mı çekici olur kıvrımları?

Bir tebessüm, belli belirsiz ama…

Gözlerininse içinde kayboluyorsun,

Hep uzaklara bakan mavi bir göl sanki…

Üstelik hiç eyvallahı yok bu gözlerin,

Her an söylüyorlar bunu.

Bacaklarının o duruşu var ya,

İşte ona bitiyorum.

Yaa o bacakların üzerindeki ince bele ne demeli?

Hele o belde pırıl pırıl ışıldayan

O incecik elbiseler, mini etekler…

Kumaş takımlar…

Ne giyse, işte diyorsun,

İşte aradığım buydu benim…

Eli de bol galiba,

O iş yerindeki her şeyi ilk önce o deniyor.

Her gittiğimde ayrı ayakkabılar,

En çok onlara bayılıyorum ben işte…

Topuksa topuk, renkse renk

Ne isterse o var ayaklarında.

Keşke Sibel’in yanında durabilsem ben de,

O vitrinde el ele hem de…

Beni de tüm görenler beğense

Dudak ısırsa

İç geçirse…

Sibel’den bir tane satın alamam,

Ne olur söylemeyin bunu…

Evimde Sibel’inde benim gibi olmasına dayanamam ben.