Bırakmanın mutluluğuna methiye

Kimi zaman karar vermek lazım, hayatın ne güzel olduğuna. Laf olsun diye değil, yürekten mutlu olduğunu hissetmek lazım. Yanında olan her nefes için şükretmek, olmayanlara sonsuz mutluluklar dilemek lazım. Kabul etmek lazım, mutlu olduğunu.

O zaman bir çiçek buketi gelir belki, sarılı, pembeli, beyazlı; daha da mutlu olursun. Küçücük dilemek, büyük görmek lazım.

Bahar da geldi demeli, ılık ıpılık bir güneş yanağını şefkatle okşarken.

Ve bırakmayı bilmek lazım, senin olmayanları.

Mutsuzluktan korkmak değil mi bizi bitmeyen bir savaşa zorlayan? Acıtan, yıpratan bir savaş... Mutsuzluktan korkmanın, olmayan ve belki de hiç olmayacaklar için yel değirmenlerine saldırmanın savaşı. Mutluluğun mutsuzluk savaşı...

Kandırma kendini; mutlu, mutlusun, bak.

Akışına bırakmak gerek. Sen de akışına bırak, gündüz geceye dönerse dönsün. Sabredersen yine gün açmayacak mı?

Ve bırakmayı bilmek lazım, mutluluğu bulsun diye.