Bu cafede çalışanların herkesten fazlası var, eksiği yok!

Yanımda en sevdiğim arkadaşlarımdan başarılı çocuk Psikoloğu Melis Agrasoy ve onun 7 aylık minik oğlu ile birlikte elimizde puset ve çantalarla, Down Cafe'den içeri girer girmez pozitif bir enerji bizi sarıp sarmalıyor. 

İlk olarak, kendini bu çocuklara adamış mekanın yetkilisi Sibel Hanım ve mutfak bölümünde çalışan gönüllü anneler tarafından karşılanıyoruz ve kendimizi tanıtıp, başlıyoruz sohbete.

Down Cafe'de hepsi İstanbul Zihinsel Engelliler Vakfı (İZEV) okullarında okumuş, 20-30 yaş aralığında yaklaşık 25 genç, dönüşümlü olarak her gün ortalama 5-6 kişilik ekip olacak şekilde, haftada 1-2 gün görev yapıyor. Gerek servis, gerek bulaşık, gerek etrafın temizliği onların sorumluluğu altında. Tabi arkalarında çok sevdikleri Sibel Teyzeleri ve gönüllü anneler de var. Anneler tüm özverisiyle, her zamanki gibi çocuklarının bir numaralı desteği. Hem sabahları dükkana çocuklarıyla beraber gelip, akşam üstü beraber dönüyorlar, hem de gün içinde onlar da gerekirse servise yardım ediyorlar. 

Cafe'nin bulunduğu bina, Şişli Belediyesine ait ve kendilerine Başkan Mustafa Sarıgül tarafından bilabedel olarak kiralanmış ve Saruhan Bey isminde bir bey tarafından kurulmuş. Anladığım kadarıyla kendisi de çok ilgili bir baba... Genelde çocuklara destek verenler arasında sayılan diğer isimler, nedense hep annelerden oluşuyor.

İktisadi bir işletme olup, vakfa yük bindirmemek için, Alternatif Yaşamı Destekleme Derneği kurup, "tost, çay, kahve gibi daha basit şeyleri satışa sunar, gelir sağlarız" diye düşünürken, cesur bir adım atarak, hedef yükseltip, ev yemekleri yapmaya başlamışlar. 

O günün menüsü Karnıyarık, Zeytinyağlı fasulye ve Pilavdı. Öncesinde Patatesli kremalı güzel bir çorba içtik. Yemek fiyatları çok makul. Etraftaki iş yerleri ile anlaşma yaparak, toptan fiyatlandırma da yapıyorlar.

Cafe açıldıktan ve hizmete geçtikten sonra, Üniversitelerin böyle bir kaynağa ihtiyacı olduğu ortaya çıkmış. Özel eğitmenler, okullarda istediği kadar teorik bilgi alsalar da, derslerin yeterli kalmadığı noktadaki pratik ihtiyaçlarını, tezlerini bitirdikten sonra gelip, buradaki gençleri izleyerek, onların verdiği servisi bizzat yerinde inceleyip, arkalarında durulduğunda zihinsel engelli de, bedensel engelli de olsa çocukların ne kadar gelişim gösterip, topluma entegre olabildiklerini, bizzat görme şansı elde etmişler. 

"Bu cafe'de çalışanların herkesten "fazlası var, eksiği yok!" dedim ya başlıkta... Öyle haybeden söylenmiş bir söz değildi bu... İlginçtir ki; normal insanda 46 kromozom varken, Down Sendromlularda 47 kromozom bulunuyor ve bu durumun tek sebebi gerçekten o ekstra kromozom.

Onlar kollarını açmış, topluma daha kolay entegre olmak için herkesi kucaklamaya hazırlar... Hadi hayatınızda güzel bir şey yapın ve bir sonraki arkadaş buluşmanızı siz de Down Cafe'de organize edin.

Bir bilgi daha; Şu anda Down Cafe'ye ilaveten, fayton tarzı bir mobil cafe ile Metrocity AVM önünde waffle satışı yapıyorlarmış ve yaklaşık 3 ay daha orada hizmet vereceklermiş. Bir yolunuz düşer artık...