Gençlik ve siyaset

Sevgili arkadaşlar siyaset kötü bir şey değildir, bana göre her bireyin ülke meseleleriyle ilgili bir düşüncesinin, bir bakış açısının olması gerekir. Hele ki siz bir üniversite öğrencisiyseniz, bu zorunluluk bile teşkil edebilir. Çünkü üniversiteler özgür düşüncenin mihenk taşıdır. Ülkenin daha ileriye gidebilmesi için üniversitelerin berrak düşünceli öğrencilerinin katkı sunması elzemdir. Bu sayede ülkemiz sorunlarına bir çözüm yolu bulabilir. Yıllardır siyasetin içinde olup da ülkesine doğru düzgün bir katkı sunamamış siyasilerin var olduğu düşünüldüğünde ülkemizin gençlere olan ihtiyacı daha iyi anlaşılacaktır. Üniversiteler tartışılan, münazara edilen bir alan yaratmadıkça, ülkeler genç nesil adı altında koyun sürüsü yetiştirmeye devam edecektir. 

Bundan birkaç sene önce Erciyes Üniversitesi rektör yardımcılarından birinin yanına çıktım ve okula bir siyaset adamını davet etmek istediğimizi söyledim, kendisi de bu ülkeye yıllarca üst düzey mevkilerde hizmet etmiş hem siyaset hem de bir akademisyendi, ismi bende kalsın. Hatta üniversitemizde ülke gündeminin konuşulup, tartışılacağı bir ortamın oluşturulması talebinde de bulundum. Bana ne dedi biliyor musunuz koskoca rektör yardımcısı ''Bizim üniversitemiz kendini huzur üniversitesi olarak kabul ettirmiş bir üniversitedir, senin dediklerini yaparsak bu özelliğimizi kaybederiz'' lafa bak lafa. Üniversiteyi meslek erbabı yetiştirme yeri zannedenleri rektör, rektör yardımcısı yaparsanız olacağı budur işte. Bir insanı üniversite de akademisyen yapmadan önce ilk kurulan üniversitelerin amacının ne olduğunu, üniversitenin öğrencisine ne vermesi gerektiğini, üniversitelerin meslek yetiştirme kursu olmadığını anlatmak lazım sanırım bu insanlara. Daha yiyecek çok fırın ekmeğimiz var çok.

Büyük de bir korku var tabii, 60'larda, 70'lerde üniversite gençliğinin çok fazla aktif olması sonrasında gelen 80 darbesi ve bu darbe sonrasında yetişen apolitik gençlikten sonra, 90 kuşağının siyasete bu kadar meraklı olması korkutuyor herkesi. Bunun en önemli örneklerini Gezi Olayları'nda da gördük. Ancak şunun anlaşılması lazım ki gençlik de geçmişinde ki acı tecrübelerden dersler çıkarıyor. Ülkenin kanlı darbe geçmişinde olduğu gibi, ''Darbede olsa benim istemediğim yönetim düşsün'' düsturuyla hareket etmiyor. Çünkü darbenin aslında en çok kendilerine zarar verdiğini gördü 80'de. İçeride yapılan işkencelerin anılarını dinledi, filmlerini izledi. Gençliğin istediği sadece sesini çıkarabilmek, kendini farkettirebilmek ve bundan sonra da bunu yapabileceğini görüyoruz...