Gidiyorum

Bavulumu topluyor ve gidiyorum. Masmavi bir deniz var gideceğim yerde, okyanuslara açılan. Üstelik deniz derken, üstünde yağ tabakası içinde yüzen karpuz ve çekirdek kabukları, kutu biralar da yok. Rengarenk balonlar asmışlar sahil kenarına. Çocukluğumun tadına doyum olmayan kağıt helvası ve pembe pamuk helvadan da var, parası olmayana bedava.

Bavuluma birkaç parça giysi koyuyorum. Ve kitaplarımı, yüzlerce arkadaşa bedel... Sonra umutlarımı, huzurumu, sabrımı ve hoşgörümü... Hayal kırıklıklarını, hırsları, sevgisizliği, bencilliği, mutsuzluğu, açlığı, yoksulluğu, maddeciliği sizlere bırakıyorum.

Gideceğim yerde insanlar üst üste istiflenmiş gibi birbirlerini ezerek yaşamıyorlar. Herkese yetecek yaşam alanı var çünkü, bunu biliyorlar. Bu insan yığınının üzerinde onların kanını emerek yaşayan bir azınlık da yok üstelik. Bedensel, zihinsel, duygusal, kültürel, dinsel sömürüyü ardımda bırakıyorum. Ben gidiyorum.

Yalandan, önyargıdan, çıkarcılıktan, dedikodudan burnu uzayan Pinokyolar yaşamıyor orada. Hoşgörü ve sevgi var çünkü.

Gideceğim yerde vapurlara martılar eşlik ediyor. Mutlu diyarların kokusu, denizle gelen hafif rüzgarlarla insanların saçlarına, yüzlerine siniyor. Huzur yapışıp kalıyor ruhlarında.

İnsanlar gülümsüyor gideceğim yerde, kaşlarını çatmıyorlar. Birbirlerini itip kakmıyorlar. Sevgilerden trajediler yaratmıyorlar. Ne olursa olsun kimsenin canını almaya hakları olmadığını iyi biliyorlar. Bu insanlar bu dünyada yaşamıyorlar.

Bavulum hazır. Gidiyorum.

Bavulumda hala yer var... Gelmek isteyene...