Gülüyor patlıcan salataları

Akdeniz mutfağının, özellikle de İtalyan mutfağının en önemli karakteristiği nedir biliyor musunuz? Kullanılan malzemelerin son derece taze olması gerektiği ve yemeklerin sunumu ve sofra dizaynının müthiş estetik olma zorunluluğu. Aslına bakarsanız malzemelerde tazelik gerekliliği günümüz modern ve rafine mutfaklarının hemen hemen hepsinin ortak özellik noktası olmuştur. Sunumdaki estetik arayışlar da mükemmeli arama çabalarının hoş sonuçlarından birisi olsa gerekir diye düşünmekteyim.

Gelelim patlıcan salatasına... Salatanın ana malzemesi olan kemer patlıcanları, mangalda, odun kömürü ateşinde pişti. Kemer patlıcanı yerine yuvarlak topan patlıcanı olsa idi inanın çok daha lezzetli olabilirdi. Mis gibi köz ve is kokulu patlıcanlar iyice yumuşayana kadar ateş üzerinde kaldıktan sonra kenara alındı ve biraz soğumasını müteakip kabukları parmak uçlarım yana yana soyuldu.

Uygun bir tahta üzerinde ince ince doğrandı ve püre haline geldi. Yine patlıcanlarla köz ateşinde pişen taze, yeşil, sivri biberler de kabukları soyulmadan ince ince doğranarak patlıcanlara karıştırıldı. Arzu edilen miktarda sarmısak dövülerek ilave edildi. Mis gibi sızma zeytinyağı, sıkılmış limon ve tuz yine arzu edilen miktarlarda karıştırılarak güzelce harmanlandı. Özellikle zeytinyağının patlıcanlarla iyice hemdem olmasına dikkat edildi.

Sonra o güzelim, Toros eteklerinde yetişmiş yerli domatesler ince dilimler halinde söğüş doğrandı ve tabağın kenarlarına bir Da Vinci tablosu gibi yerleştirildi. Tabağın ortalarına tıpkı hayata güler gibi sofraya gülen, kalplerimize gülen, aşka ve vefaya, dostluğa gülen bir çift göz konduruldu domateslerden. Bir burun ince, uzun ve muntazam. Bir dudak kıpkırmızı, hafif şehvetli.

Maydanozlar yemyeşil tadı oldu tabağın ve hayatın. Midenevaz derdi annem her maydanoz muhabbeti açıldığında; sıkı ve esaslı rakı müdavimlerinin her dem üzerine birer tabak limonlu maydanoz yemelerini doğrularcasına.

Ve sofraya oturduğumuzda tabağı gören tüm sevdiklerimin yüzlerindeki gülümseyiş, kıyamadıkları için tabağa çatal götürme ile götürmeme arasında yaşadıkları mütereddit halleri, sanki bir suç işlermişcesine çatalların ucu ile almaya çalışmaları patlıcan salatasını, hayata atılan bir çalım değil de nedir söyler misiniz?

Bu küçük mutluluklar, bu küçük gülümseyişler değil midir bizleri hayatın kollarına atıveren. Hadi güldürün siz de patlıcan salatalarınızı, ışısın hayatınız yeni doğmuş bebeğinizin ta gözlerinizin içlerine bakan ışık ışık gözleri gibi, hadi ama...