Herşeyden birazım

Öğrenmenin bittiği yer ölüm olmalı...

Kendini yaşama dokunurken bulmalı hep insan.. Bulmalı ki insan olmanın en ulaşılmaz coşkusu sarsın her yanını.. Öğrendikçe çoğalan, çoğaldıkça verebilen, verdikçe huzura ulaşan olabilsin.

Okumanın zenginliğini geç keşfedenlerdenim. Çok zaman bildik bir içerik bile olsa yazarın cümleleri bir araya getirişindeki kıvrak zeka sizi alıp çok farklı bir pencereye taşıyabiliyor. Okumakla bitmiyorki bu yolculuk; iyi bir gözlemci olmak, konusunun uzmanını bulduğunuzda yapılabilecek sohbetler, bilmediklerinizin altında ezilmemek ve araştırıp bulma enerjisini taşımak.... Tüm bunlar yaşamda çok daha sağlam durabilmeyi getiriyor beraberinde.

Şimdilerde yazabilmenin keyfi var yaşamımda. Konuşuyor olmanın keyfi farklı ama kelimelerle, yazarak buluşmak başka coşku. Garip bir çoğalma duygusu veriyor. Yine öğreniyorum... Çoğalıyorum..

Babam yetmişbir yaşında öğrenmeye doymayan bir adam. Geçenlerde beni bir kez daha etkiledi. Konuklarıyla salonda oturuyorduk. İnsansever yanını hep bilirim ama baktım konukları unutmuş hararetle elindeki kiitapta bir şeyler arıyor. Dayanamadım sordum. Dedi ki; kızım az önce bir sohbette bir konu geçti, takıldım ona bakıyorum. Hayranlıkla baktım ona...Öğrenme aşkına.. Yaşamın her adımında öğrenmek, gelişmek ve herşeyden değerlisi bunu paylaşmak gerekiyor. Babamın ikinci kitabı basıldı. Tarifsiz bir keyif. Üretebilen olmak. Göçüp gideceğimiz bu yaşamda ardımızda bir ''İZ'' bırakabilmek.

Şimdilerde herşeyden birazım üç kitabı birden okumaya çalışıyorum. İşim adına da gereken gelişmenin heyecanı ile dört kulak, dört göz olma durumundayım.

Gerçek huzur ve zamanın dopdolu hale gelmesi ise armağanım...Bana kattıkları için aileme sonsuz sevgilerimle.

İYİ Kİ BENİMSİNİZ...