Hiç kimse beni onun kadar sevmedi

Hiç kimse beni onun kadar sevmedi. En güzeli, en çılgını, en manyağı, en yakışıklısı vesaire, vesaire.... İlk göz göze geldiğimizde, kalbim yerinden fırlayacak gibiydi. Kimsenin beni öyle görmesini istemiyordum. Sanki aramızda oluşan güçlü çekim gücünü herkes görüyor ve tanık oluyordu. Halbuki ben onu kimse görsün istemiyordum. Onu gözlerini, dudaklarını, ellerini ben sevmek istiyordum. Ben ona doymak istiyordum ve ne zaman doyacağımı da bilmeden üstelik. Onun gözlerinde ise çaresizlik vardı. Ne yapacağını bilememek. Bana muhtaç olduğu gerçeği ile yüzleşmek. Sevmek zorunda kalmanın dayanılmaz baskısı. Onun gözlerinde sahiblenme vardı biraz. Ve bunu da farkına vararak yapmıyordu. Sen benimsin demenin en doğal yolunu seçmişti kendince. Biliyordu ki hep onun yanında ve çevresinde olup, planlarımı onunla ilgili yapacaktım. Bir insanı katıksız ve koşulsuz sevmenin ne olduğunu öğreniyordum. Alacağım hiçbir şey yoktu malen ve manevi olarak ama verdiğim sevginin gücü beni sarsıyordu. Ben bumuydum, ve kendi sınırlarım beni korkutuyordu. İlk dudakları göğsüme dokunduğunda, tamam dedim ben bunun için yaşıyorum. Bütün yaşamım benden ona geçen, bir enerjiydi. Şimdi artık iki kişiydik. Aynı şeyleri yaşayan, aynı şeylerle beslenen, aynı müzikleri seven. İlk elini tuttuğumda, sanki kalbim elindeydi. O korkarak ve güvenerek tutmuştu, elimi. Ben ise severek ve heyecanlanarak.  

Hiç kimse beni onun kadar sevmedi. Kocam bile. Gözlerimdeki üzüntüyü gördüğü zaman beni güldürmek için taklalar atmadı. Ama o attı. İnsanlarla kavga edeceğim zaman, beni susturan yine oydu. Koşulsuz sevgimi hiçbir karşılık gözetmeden alan, ve sevgisini koşulsuz veren de oydu. Ufacık yaşı ile bugün doğum günümde bana bir tane yüzük almış.Sevgili bebeğim, “Doğum günün kutlu olsun” dedi. Hediyesine çok sevindim. Ama aldığım en güzel doğum günü hediyesi bu değildi. Oğlumun, bana teyzesi ile birlikte hediye almak için okul pikniğinden vazgeçmiş olmasıydı.  

Sevgili oğlum hiç kimse beni senin kadar sevmedi.  

Seni seviyorum.  

Annen AYRIK OTUM.