İnşaat mühendisi aşkı böyle şiirleştirir.

Geçenlerde internet aleminden mailime düşen ve aynı meslekten olduğum için çok hoşuma giden "inşaat mühendisinin aşk şiiri" ni sizinle paylaşmak istedim. Mail'de şiir için anonim denmiş, bu sebeple blog'a aktarmada bir yalnış görmedim. Benim gibi herkesin de bu şiiri okumaya hakkının olduğunu düşündüm. İşte şiir...  

İNŞAATÇININ AŞKI  

Birer agrega olmak vardı,  

Aynı betonda diz dize  

Aynı kolonda boyuna iki donatı ,  

Ne bir etriye dolansın isterdim incecik belinden  

Ne de bir çiroz bir tanem,  

Yalnızca ben olsam yanında, bir tek ben…  

Öngorülen dış yükler etkisi ile  

Kopup ayrılmamak için senden,  

Limit tanımazdım emniyet gerilmesinden,  

Ama bütün bunlar fiktifti, fiktif kaldı.  

Daha prizini tamamlamamış  

Basit bir kiriş parçası iken ben;  

Döşeme plağından gelen bir yük misali,  

Her noktama yayıldın aşkın ve sen...  

Ne kesit tesirleri doğar içimde bilemezsin ne momentler,  

Sınırları aştı sehimlerim, işverenden sert commentler  

Şu elastik eğrime bak genç yaşımda, 40 yıllık beton gibi  

Kaldım sankı zayıf bir yatay donatı, bir sıra pliye gibi  

Söyle bu kadar mı hesaplanmıştı tüm bu kesitler...  

Unutmaki, umut aşkı, su betonu besler,  

Hakediş bekleyen müteahhit misali,  

Usanmaz bu kalp, seni bekler… Anonim