Kafamdan geçen hayat

Kafamın içi benim.

En sevip

En sevilirken

Kafamda, tastamam her şeyin bildiğim gibi aktığı yalan.

Düşünüp taşınamaz insan çünkü aklından geçerken yakalayamadıklarının hızından.

Bazen kocaman bir düşü de, umulmadık bir lokmada yemeğe dâhil olup da birkaç saliseliğine başrolü kapmış bir taş gibi yutan.

Hâsılı kafam benim.

İçinde olup biteni anlamak olamaz hevesim ama sonsuz iyi niyetle işini mi yapıyor, düzenbazın biri mi ondan da emin değilim.

Kendisinden bile büyük olur sınırlarını düşünürken evrenin.

Bir amacı var mıdır desek, bir önceki iyilik haline dönmek diyebilirim.

Biliyorum yalnız.

Hayransam eğer tek bir şeye.

Hayranım bir sıradan insanın bir sıradan çözüm için birbirine değen sinir liflerine.

.