Öyleydi

Öyle bir haldi.

Ben seni düşündükçe, seni kafanın karıştığı…

Kayıp bilginin peşine düşmüş, aranıp durduğun zihninde.

Ben seni özledikçe şaşırdığın.

Çok uzaklarda, olduğun yerde ve nedensiz hem de.

Düşlemenin gücü dönüşebiliyordu bir enerji birimine…

Öyle bir zamandı.

Ben özlesem misal seni bir denizin dibinde, sen sakarlaşıp endişeni düşürürdün muayene masasının üstüne.

Söz bulamazdın söyleyecek, bulamazdın “a” yı “k” yı klavyende.

Çiğnediğin lokmayı yutmayı unuttuğun bir akşam vardı hani ne yapacağını bilemeden dolaşıp durmuştun ağzında öğütülmüş levrekle.

Canını veren elmas iğnen yüreğinden çekilmiş gibi içtenliksiz kalmıştın.

Hani elin yüzün her şeyin tamamdı da hevesin yoktu.

“Allah’ım” demiştin “Bu kaskatı bedenle uyanırsam sabaha da, fırsat tanıma bir gün daha cebimdeki anahtarlar gibi yaşamama”

İşte o gün

Sana ne olduğu hakkında en ufak bir fikrim yok.

Çünkü ben tek bir saniye bile çekmedim ellerimi yüzünden.

Ve mahrum etmedim hayalini nikotinli nefesimden.

Belki seni düşlemeyi bırakan başka bir kadın, belki de bambaşka bir sebepten.

Öyle bir şeydi, şartlar dâhilinde her şey normaldi.

Bir gün sonrasında da sıradan olmaya devam etmek…

Ve buna dayanabilmek için öpmedim seni, zaten hiç fırsatım olmayan o akşam.

Belki aklım çoktan karıştığı yerden sıkılıp gider diye korktum, çok eğreti zaten epeydir.

Durdum.

Durdum ve aç karna devirdiğim ilk kadeh gibi beni sallamana bıraktım.

Canlanacağı günü bekleyen Pinokyo gibi, hatalar yapa yapa dolanmaya bıraktım.

Salınıyorum boşlukta varlığıma katılması muhtemel anlamı koklayarak.

O yüzden cansızdı ellerim hiç dokunmadığında, tahta olduğu için.

Bin kişilik bir evde, bin odanın birinde.

Öyle güçlü istedim ki bilesin uyuyamadığımı o odaların birinde.

Öyle güçlü istedim ki

Hiçbir şey olmadı.

Evrensel bir bilgi olup yutuldum sanayım bari dedim ama…

Evren tükürdü beni.

Yüreğine oturdu içimdeki karasızlık

Karılamadım onun hamurunun içine de.

Şimdi bildiğim, ne kadar seviyorsam hayatımdaki adamı, ancak o kadar sevildiğim ve o belki böyle akıcı anlatıp yazamıyor diye, düşleyip ulaştığı olamamaktan da muaf değilim.