Kaldırın Şu "Kullanılmış Giysi Toplama Kutularını"... Ayıptır!

Her caddendin, sokağın, parkın köşe başlarına konduruldular. Adım başı. Yüzlerce, binlerce…  Renkli, boyalı, cicili bicili… Türlü çeşitli…

Belediyelere, derneklere, vakıflara aitler.  Üzerlerindeki yazılardan, logolardan öyle anlaşılıyor.

Kutuların her biri birer mühendislik eseri. Ve seri halde üretildikleri anlaşılıyor. Araştırmadım ama ihaleyle imal ettirilmiş olmaları dahi mümkün. Kaliteli sac, boya, mekanizma var her birinde. İçine atılanların  anahtarı elinde bulunduranlar dışında kimselerce alınmalarına olanak vermeyecek düzenekleri var. Teknoloji ürünü her biri…

İhtiyaç sahiplerine ulaştırılmak üzere kullanmadığımız giysilerimizi koymamızı istiyorlar. Onun için serpiştirildiler her bir yana…

Kim koyacak o giysileri?

Üç kuruş apartman aidatı için cıngar çıkaran, çocuğunun gittiği devlet okulunun ihtiyaçlarının karşılanabilmesi için mecburiyetten istenen 5 – 10 lira katkı için etmediğini bırakmayan biz(!) semt sakinleri…

Biz koyacağız, kullanmadığımız giysileri… öyle mi?

Tamam, olur!

Sevap kazanırız bedavadan. Vicdanlarımızı rahatlatırız, ne güzel!

Hem gardroplarımızı ayıklamış, evimizde temizlik yapmış oluruz.

Neden mi böyle diyorum?

Çünkü, kimseyi gücendirmemek için kendimi de ayırmadığım biz, “kullanmadığımız giysi” diyince ne anlıyoruz, biliyor musunuz?

Artık kullanılamayacak olan, çöpe atılma zamanı çoktan geçmiş olup da bir türlü el atmadığımız, yırtık, eski, işe yaramaz pılı pırtımızı anlıyoruz.

Bir deprem sonrası eşimin çalıştığı okulun teşebbüs ettiği bir yardım toplama çabasından görmüştüm. Bir tek işe yarar şey gelmez mi? Gelmemişti. Bir kamyon çöp… Atılmalarına yardım etmiştim. Oradan biliyorum.

Bir bakayım dedim. Sözgelimi ben bu türden giysilere ihtiyaç duyan biri olsam, bulabilir miyim bu yardımlardan yararlanabileceğim bir adres acaba…

Yok! Yok kardeşim…

İnanın yok.

İkinci el giysi satan pek çok adres çıkıyor ama muhtaç olanın ihtiyaçlarını karşılayabileceği böyle bir tek adres yok…

Neden acaba?

İşe yarar tek bir giysiye ulaşılamamasından olmasın sakın bu kutularla…

Ama her yer bu kutularla dolu. Adım başı… Her yerde karşınıza çıkabiliyorlar.

Ben bilmiyorum, bulamıyorum… ama ola ki, bu kadar büyük “kullanılmayan giysi” toplama organizasyonu amaca da ulaşabiliyor olsun…

O zaman aklıma geliyor, soruyorum.

Giysi dediğin nedir ki? Bütün pazar yerlerinde, mahalle aralarındaki pek çok dükkanda, sosyete pazarı diye anılan yerlerde… her fiyattan her şeyi bulmak mümkün. 10 Liraya kazak, 20 liraya pantolon, 20 liraya ayakkabı, 30 liraya kaban… Asgari ücretli dahi rahatlıkla edinebilir. Ki zaten öyle yapıyorlar.

Demek bunları dahi alamayacak durumda  olan çok insan var.

Bu insanları eski püskülerimizle giydirmeye çalışmamız size de onur kırıcı bir davranış gibi gelmiyor mu?

Bu memleket dünyanın 16. büyük ekonomisi değil mi?

Kişi başı gelirimiz yıllık on bin doların üstünde değil mi?

Anlaşılıyor ki, bu gelir adil bir şekilde dağılmıyor. Birilerinin bundan aldığı bir pay yok…

Hem, ne kadar çoklar. Bu kadar çok olmasalardı, bu kutuların sayıları bu kadar artmaz, her köşe başına bunlardan bu kadar çok sayıda konmak durumunda kalınmazdı.

Baştan belirteyim, “milyonlarca Suriyeli…” mazeretine de itirazım var. O sorun da, karşı karşıya olduğumuz şu neticeye yol açanla aynı öngörüsüzlüğün neticelerinden başka bir şey değil.

Bu Ülkede bazı şeyler yanlış gidiyor.

Ekonomimiz iyi durumda. Her şey var. Sıkıntı yok. Kriz yok. Tamam, iyi, güzel… Eğer gerçekten öyleyse, bu giysi toplama kutuları furyası bu güzel manzaraya gölge düşürmüyor mu? Yok, ben haksızsam, çözüm bu kutularda mı? Bu koca Devlet, Millet birkaç yüz bin yoksulunu giydiremiyor mu? Bu kadar mı aciz durumlara düştük artık?

Kaldırın bunları ortalıktan… Ayıp şeyler bunlar…İyilik yapmak istiyorsanız, bunlara verdiğiniz parayı verin ihtiyaç sahiplerine...

Kenan IŞIK