Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

22 Kasım '06

 
Kategori
Felsefe
 

Kanatlar...

Kanatlar...
 

Kanatlar vardı önce...Daha çok küçük bir kızken...Beyaz, parlak ve uçmak için hazırlanan...Öyle güçsüzdüler ki...Henüz tanıyorlardı dünyayı ve bilmiyorlardı onun ne kadar zalim olduğunu...Dünya kanadı olanlara karşı öyle planlı programlı çalışırdı ki, o bundan habersizdi...

Aklını bulutlarda uçururdu o kanatlar...Dünya böyle görünmezdi o zamanlar...Bu kadar katı ve bu kadar insan yapımı...Herşey, aklın uçarken başkaydı çünkü...Doğa doğaydı, ağaçlar ağaç, nehirler nehir, gökyüzü gökyüzü ve toprak toprak...

Sonra büyümeye başladı...Çok da istiyordu büyümek kocaman bir kadın olmak...Hayattaki en güzel şeyler kocaman kadınlar ve kocaman adamlar için sanırdı...Sanırdı ki; dünyanın tüm gizemleri o yetişkin akıllarda çözülür...Herşeyi o yetişkin akıllar keşfeder...Değildi oysa...Yanılıyordu...

Kanatlardan tüyler tek tek kopmaya başladı...Çünkü büyüyordu...Daha çok vardı ve kanat duruyordu yerinde...Üzülmedi...O küçücük akıl ileriyi göremedi...Kanatsız kalınca neler olacağını kestiremedi... Oysa dünya yavaş yavaş alıyordu kanatları ondan...Acı vermeden, herşeyi büyük bir ustalıkla alıyordu...Sahip olduğu ve olabileceği tek şeyi; kanatlarını...

Artık toprak toprak değildi; toprağa bin tür anlam yüklenmişti, gökyüzü gökyüzü değildi, onun da anlamı başkaydı, ağaçlar başka, nehirler başka ve o kocaman insanların yüklediği kocaman anlamlarla doluydu...O saf hallerinden çok çok uzaklaşmışlardı...İnsanın minik birer oyuncağı oluvermişlerdi...Kanatlar kopuyordu...O anlamların her birini kabul ettikçe bir tüy daha düşüyordu...Kendi hayallerinden kalan boşluklara o anlamlar doluyordu...Büyüyor dünyanın istediği ölçülerde kocaman bir kadın oluyordun ve kanatların sen büyürken küçülüyordu...

Bir gün dönüp bakıverdin...Bir kaç tüy kalmıştı...Cansız ve dünyanın o korkunç rüzgarına dayanmaya çalışan direnen ve "yardım et" diye çığlıklar atan bir kaç tüy...Kaybetmiştin en parlak, en güçlü olanları...Şimdi elinde insan oluşunun tek hatırası olan bir kaç tanesi kaldı...İyi korumazsan onları, eğer sahip çıkmazsan onlara, o zaman tümüyle ele geçirmiş olacak seni dünya...Hala istiyor musun kocaman bir kadın olmak? Hala istiyor musun büyümek? O halde kopar onları...Savur, ver dünyanın dişlileleri arasında diğer kanatlarla birlikte çiğnenip gitsin...Savur gitsin...Durma...

RESİM:http://www.deviantart.com

 
Toplam blog
: 408
: 1090
Kayıt tarihi
: 17.06.06
 
 

Gazetecilik okudum... Ama gazeteciliği sırf yazabilme serüvenine bir adım daha yaklaşabilmek için ok..