Karınca kararınca "dön"-me dolap dünya

zaman geçiyor...
kahve soğuyor...
gün geceye dönüyor...
dönmedolap ışıklarını yakıyor...
atlı karınca karınca kararınca dönüyor...
düşler kararından çok...
karınca gibi aklımın oluklarında çalışıyor...
dünyanın damarları akılsız-hırs-ızlarca kesiliyor...
dünyanın yaşam hakkı yaraları bir türlü kabuk bağlamıyor...
işte o kan gelip bu şiire de bulaşıyor...
parmaklarım faili meçhulleşiyor...
mahalleli bir çocuk karşı bahçenin duvarında...
dünyanın yaralarına işiyor...
...