Kelimeler kifayetsiz

Dilim tutuldu, gözlerim yerde kaldı. Kulaklarımda isyan var, şehitlerimin arkasından. Yeter demek kafi değil. Kelimeler boğazıma kaçtı, nefes alamıyorum artık. Kalbime ne basacam dinsin ağrısı . Metanetli olmak Türk’ün adı…

Annenin ve babanın yaşları bulaştı ellerime, En fazla 20 ‘sinde Canları. Yaşadığımdan utanan ben, erkek olmadım, omuz omuza gitmedim arkalarından, onlara uzanan elleri kırmak için.

Sessizce ağlamaktayım. Kelimeler doldurdu sayfaları, sayfa sayfa gözyaşları bunlar. Sesler susmuş, bin lanet yağdırıyor yürekler. Bin lanet olsun sizlere, durmadınız haddinizce, bin lanet olsun sizlere, şimdi sustuk acımızdan...

Ama biliniz, hepimizin Namus’u Vatan. Doğmamış Çocuğumuz hakkını, helal etmeyiz size. Unutmayınız...

Hepimizin Toprağı Vatan... An Gelir... Biz de ölürüz...

İki elimiz yakanızda...