Kül Kedisi, Zengin Prens ve "Son"suza dek...

Geçtiğimiz hafta bir masal anlattık, sonu mutlu biten. Sonu mutlu biten masallarla büyüyen bir nesiliz biz. Beyaz atlı prenslerin olmadığı gerçeği slogan slogan zihnimizdeki imgesi ile çarpışmaya devam etse bile onu terk etmeyiz.

Bugün Piyale Madra’nın Ademler ve Havvalar karikatürüne konu ettiği bu durum beni bir hayli güldürdü. Karikatürdeki kadın küçük kızına kül kedisi masalını anlatıyor, sonuna geldiğinde “...ve prens kül kedisine evlenme teklif edeeer...” diyor. Küçük kız sevinçle annesinin sözünü keserek “ve evlenirleeeerr!” dediğinde annesi, “hayır tatlım, kül kedisi prens ile hemen öylece evlenmek istemedi, onu öncesinde tanımak istedi.” diyerek masalın gidişatını farklı bir yöne çekiyor. -İşte tam bu noktada kızını bizim neslimizin yaşadığı en büyük hayal kırıklığından kurtaran hamleyi yapmış oluyor. Aslında bu hamlenin kızın hayal dünyasında pek bir değişme yaratmayacağını hepimiz biliyoruz. Orada annenin savaştığı, kendi zihninde yaşattığı, asla gelmeyen beyaz atlı prens imgesi.- Kızını kendi yaşadığı hayal kırıklığından uzaklaştırmak için masala böyle bir yorum katmak istiyor. Lakin kız orada her şeyin nasıl da farkında olduğunu ifade eden bir tavırla “hadi ama anne prensler daima zengindir” diyerek son noktayı koyuyor.

Demek ki kızlar doğuştan bilirler ki, prensler daima zengin olurlar. Yıllarca bu oyun gereği ona bir prenses gibi davranan her beyaz atlıya bir prens gözüyle bakar, bakar, bakar, yanılırlar. Beyaz atlı prens rolüne kostümden kostüme girip repliklerden replik seçerek hazırlanan sahte prensler ile çevrelenmişlerdir (hani şu masalın sonunda kurbağaya dönenler).

Yoksa siz o masalı bilmiyor musunuz?

Anlatılanların ötesinde bir masaldır o, kimse anlatamaz. Çünkü o zaman bütün evlilik endüstrisi çökebilir. Kral çıplak demek gibidir onu anlatmak, kimse sizi dinlemez. Aşk bile bu masallardan beslenirken, hayallerde yaşarken, kim kendi bindiği dalı keser ki? O masalın bir sonu bile yoktur zaten. Kapitalist dünyanın çarkları arasında döner durur her konu. En korkunç çarkların arasından çıkabileceğiniz tek yol, gerçek aşktan geçiyordur. Ona da kavuşmak imkansız der size... sadece masallar, mutlu sonla biter: “ve sonsuza dek mutlu yaşadılar...”

Sonu olmayan tek şey aşktır.

Sonlara mahkum olan bir dünyaya ait olabilir mi aşk?

Sonu olanlar, onsuz sonsuza gidebilir mi?

...

Bir düşünelim bakalım: aşk var mı aşk?

Muhabbetle kalınız.