Öğretmenler gününe ve diğer günlere karşıyım

Öğrencilerim, velilerim bugün Öğretmenler Günümü kutladılar. Sağolsunlar. Ama ben bugüne karşıyım ve diğer günlere de. Biliyorum bu klasik bir aykırılık yazısı olacak. 18 yılık bir öğretmen olarak duygularımı paylaşmak istiyorum. Niye özel günlere karşıyım:

Aslında bütün bu özel günler kendimizi aklama ve günah çıkarma etkinliğnden başka bir şey değil.
Evet tek tek başlıyorum açıklamaya:

Sevgililer Günü: Yalan söyleriz, kalbini kırarız, aldatırız; sonra bilmem kaç şubatta hangi hediyeyi alsam da bağlılığımı göstersem, aşkımı tazelesem derdine düşeriz. Yılbaşlarında şirketlerin takvim, anahtarlık, ajanda dağıtması gibi...

Anneler Günü: Bir yıl boyunca doğru dürüst arayıp sormayız, sadece sevdiğimiz yemekleri yaptığında eline sağlık deriz onu mutlu etmek için de olsa sevmesek de onun istediği bir şeyi yapmayız; mayıs ayına girince anneme ne alsam acaba krizine girip geçen seneki hediyenin aynısını alıp yasağı savarız.

Babalar Günü: Kavga ederiz, onun bizim için kaygılarını baskıcı bir babam var genellemesiyle yargılarız. Haziran ayı gelince Babalar Günü haziranın hangi haftasıydı diye birbirimize sorduktan sonra annemize aldığımızdan düşük ya da fazla kıymeti olmayan bir hediye seçmenin zorluğunu yaşayıp bunu da geçiştiririz. Ha unutmadan söyleyeyim :Evliyseniz, önce kimin annesine ya da babasına gidileceğinin belirlenmesi ayrı bir tartşma konusu....

8 Mart Kadınlar Günü: Bunun sol bir bayram olduğunu söyleyip kolayca geçiştirebiriz.

Öğretmenler Günü : Bu günü öğretmen, öğrenci, veli idareci açısından dört başlıkta inceleyebiriz.

Öğretmenler: Bu özel ve anlamlı günün hangi mekanda kutlanacağına ilşkin hummalı bir çalışma içine girilir, keseye uygun bir yer saptandıktan sonra o gece ne giyileceğini, o geceye kiminle gidileceği tartışılır.

Öğrenciler: Hangi öğretmene mesaj çekilecek, hangisi telefonla aranacak saptanır, kontör vaziyetleri gözden geçirilir; hediye alınacak öğretmenler önem sırasına göre dizilir, hediyeler gizlice verilir ki diğer öğretmenler görmesin kırılmasın.

Veliler: Çocuğuna sahip çıktığını düşündüğü öğretmenler için ellerinden gelenleri yapar. Hediyelerin bütçeye göre ayarlanması konusunda çocuklarıyla üstü kapalı bir pazarlığa bile girişebilir.

İdareciler: Bu özel günde yapacakları konuşma metnini hazırladıktan sonra gecenin hangi gün kutlanacğını saptamaya çalışırlar, bilindiği gibi bu özel gün çoğunlukla 24 Kasım'da kutlanmaz.

Tabii ki bu özel günleri kalben kutlayan insanlar vardır ki bunlar bu yazının dışındadır. Diğer günleri hatırlamadığım için onlar hakkında bir şey yazamıyorum.

Niye mi böyle keskin bir yazı yazdım? Birçok sebebi var; ama bir tanesini söyleyeyim: Dört yıllık üniversite eğitiminden sonra devlette kadro bulamadığı için iki yüz milyona, üç yüz milyona dershanede çalışmak zorunda kalan binlerce meslektaşımın varlığından haberdar olduğum için.