Ölmek gibi..

Ölmek gibi; ağır ağır yayılır vücuduna acı; uyuşursun yavaş yavaş; önce ayaklarından başlar sonra bacaklarına doğru yol alır, sanki dermanı kesilircesine insanın; hani bi kalkmaya yeltensen duramayacak ve düşecekmişsin gibi. Tüm gövdene geçer sonra; miden kasılır, tek bir lokma dahi kabul etmez artık. Ağzı dili kurur insanın tıpkı kanı çekilircesine ki bunu en yüksek haliyle hissedersin boğazında; çünkü koca bi yumru vardır sanki orda ve sen soluk alamazsın. Beynine doğru çıktığını hissedersin acının, artık düşünemez olursun; sabitlediği tek bir kare vardır artık orda, zihninde; o, son an!! En son gelir sol yanına sıra, o dirençlidir. Kanının son damlasına kadar savaşan yaralı bir asker gibi direnir. Tüm gücüyle, kalan son gücüyle çeker kılıcını ve saplar kendine; tek bir an bile tereddüt etmeden hem de! Boyun eğmez yinede o yaralı haliyle bile acıya ve kendi sonunu kendi elleriyle verir. Oluk oluk kanar, ince ince sızlar yarası son nefesini verdiğinde..