Onun şiiri çirkin; benimki güzel tartışması yapmak, ne kadar doğru?

Bakıyorum da... Bazıları, bu aralar, ha bire " Benim yazım, benim şiirim niye ana sayfada az kaldı? Onun yazdıkları, şiir bile değil... Benim güzel güzel şiirlerimse, neredeyse görmezden gelinmekte " diye, kendi kendine dertlenmekte, kimin yazısı ne kadar süre ana sayfada kalmış diye çeteleler tutmakta!...

Hayrola!... Siz bu bloga bugün mü geldiniz? Blogun yazı ve yayın kurallarını bu bloga üye olurken, taaa en baştan kabul etmediniz mi? Miliyet Blog'un üyelik sözleşmesini okumadan mı buraya üye oldunuz yoksa?!!

Bu blogu kim, nasıl yönetirse yönetsin, her yöneten, yönetim anlayışıyla kendi yönetim tarzını, kendi yönetme tercihlerini ortaya koymaz mı?

Nasıl ki insanlar, bazılarını kendilerine yakın, bazılarınıysa uzak bulur ve buna uygun olarak bilinçaltı dürtülerinden kaynaklanan davranışlar sergilerse; Milliyet Blog Editoryası'nın da zaman zaman kişisel yaklaşımlar sergilemesi, kimilerine çok yakınmış gibi gözükürken; kimilerine çok soğuk ve mesafeli gelmesi, tamamen insan doğasından kaynaklanır aslında. Bu, son derece insani bir durumdur.

Gönül ister ki, ülkemde mevcut olan her kurumda adil, her kurumda hakkaniyetli yönetim anlayışları egemen olsun. Ancak, bir toplum ne kadarsa, o toplumun yöneteni de yaşayanı da o kadardır genellikle...

Zaman zaman herkes, her yazar bu blogun yönetim anlayışından rahatsız olabilir. Bunu açıkça dile de getirebilir. Ancak bu rahatsızlığı " Benim blogum, onun blogu, o blog, o şiir güzel, şunlarsa çirkin " basitliğine indirgemek, ne blog yazarlığına, ne de belli bir yaşa gelmiş insanların duygusal ve düşünsel olgunluğuna yakışır.

Bir ortamdan, bir durumdan rahatsız olmak, şikayetçi olmak başka, mızıkçı mahalle çocukları gibi " Ona niye öyle, bana niye böyle? " diye yargılamaya, sorgulamaya çalışmak bambaşka...

Bir ortamda rahatsızlığınız varsa, ya o rahatsızlıkları olumluya çevirebilmek için mücadele edersiniz, ya da bu kadar rahatsız olduğunuz, bu kadar şikayet ettiğiniz bir ortamda yazmama, bulunmama hakkınızı kullanırsınız.

İki de bir de: " Benim yazım sayfada daha çok görünsün! " diye mızmızlanmak, maraza çıkarmak olsa olsa, kendi bencil duygu dünyanızın, kendi ben merkeziyetçi egonuzun şişirilip şişirilip ortaya atılmış, dışa vurulmuş halidir.

Üzgünüm ama... Size çok geçmiş olsun!

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.