Pazar günlerini sever misiniz?

Ben severim! Bazen ilgi alanlarıma uygun olarak asude bir ortamda çalışırım. Daha çok çocuklarıma ve aileme zaman ayırmayı yeğlerim. Güzeldir pazarlar. Adı üstünde semt pazarına da gidilebilir. Sinema iyi bir seçim olabilir. Gençler maçları tercih ediyorlar elbette.

Kütüphanemde "dostlarım" hep hazırdır: Kitaplarım. Genellikle siyaset tarihi okumayı severim. Arka planda bir de klasik müzik varsa, işte tatil bu olsa gerek! Eşimle halk müziği dinlemeyi de seviyoruz. Ama dediğim gibi zamanımın çoğu çocuklarındır. Pazar, onlarındır. Aslında her gün ve yarınlar da onların...

Hepimiz güzel bir geleceği kurmak için çabalıyoruz. Hayat bazen haksızlıklar da yapıyor. Ancak, zorluklar insanı olgunlaştırıyor. Hayatımda irade dışı bir kez aç kaldım. Üç günde insan bedeninden başlayan zihinsel değişimi gözlemledim. Ve yine seçtiğim alanın cilvesi gereği epey yokluk ve yoksunluk çektim. Üstelik beni sevenler de buna katlanmak zorunda kaldılar. Halen idare ediyoruz. Ama geride bıraktığımız yıllarda açlığın ve yoksulluğun ne olduğunu iyi öğrendim. Yaşadım!

Tabii, insan doğasının zayıflıkları, en başta sosyal alanda mesela siyasetle ilgiliyseniz keskin bir kavrayışa da neden oluyor. Arkadaşlarınız zorluklara yiterken birilerinin hele de örnek olması gerekenlerden birilerinin kişisel çıkarlarına odaklanmaları sizi daha bir yaralıyor. Sonra diyorsunuz ki, Tanrı var! Toplum var! Herkes ne yaparsa kendine yapar!

Yokluklar, haksızlıklar, ahlaksızlıklar, onuruyla yaşayan milyonların ülkesinde bu soylu halkın güzel geleceğine iman etmişliğin yarattığı dünyamda eninde sonunda yok oluyor. Her sabah yeniden başlamak, tıpkı balıkçılar gibi "rastgele demek", sevmek ve sevilmek, üretmek, aslolan sanırım.

Sizlere hepinize iyi pazarlar, mutlu, esenlik içinde gerçekten aydınlık yarınlar dilerim.