- Kategori
- Şiir
Rüyasının peşinden
RÜYASININ PEŞİNDEN
Kim bilir kaç kez el salladım bu istasyondan
Hiç düşünmeden arkasını dönüp gidenlere ben
Kaç kez yanılıp düştüm feleğin tuzağına
Yarı yolunda muhabbetin kaç kez unutuldum
Hatırlamıyorum kaç kez sırtımdan vuruldum
Dost deyip bağrıma bastığım sırtımı yasladığım
Gönül verdiğim sonunu düşünmeden delicesine
Susadığım sevgiyi önce ikram ettiğim
Sözünü sözüm bilip gülümsediğim
Çiçeğimi avucunda unutup almadığım
Kaç dostumun ardından baktım bu istasyonda
Kaç kez boğazımda düğümlendi benim sevdam
Hayallerimi kimler basıp çiğnemedi ki benim
Benim sevdamla kim oynamadıki bunca yıl
Koynumda gizlediğim vefamı verdiğim
Kim bilir kimler aldırmayıp gülüp geçti
Geçen bu elli yılda kaç kez ağladım bu istasyonda
Dost insandan olur yar güzelden
Muhabbet dost kucağında yar koynunda
Sevgi sevgilinin kalbinde gönlünde yaşar
Sevda güzeledir aşk sevdalıya
Yakışmazmıydı kuluna rabbimin bu vefa
Neyim varsa toplayıp gitti gelmeyesiye bu defa
Kırıldı kalbim döküldü yüreğimden ümitlerim
Tadı tuzu kalmadı sevmenin özlemenin
Keşke inanıp son gidene bağlamasaydım gözlerimi
Dönüp dönüp üstelemeseydim sevmeseydim yinede
Kim ne zaman sadık olmuşta sevdalısına
Vermediği gönlünü alıp gitmemiş rüyasının peşinden
ra 2008