Sadakatsizlik ve erdem dersleri

Televizyonda özellikle gündüz kuşağında çokça yayınlanan programlar vardır; “her yolu bilir halkımızı” toplayıp stüdyoya, programa konu mankeni olmuş insanların deşifre edilmiş özel hayatları hakkında ahkam kestirirler. Bir nevi “halk mahkemesi” görüntüsü verilen stüdyoda, eline mikrofonu ilk kim geçirirse başlar en üst perdeden fırça atmaya. Ağırlıkta karı koca ilişkilerinden başlayıp, her türlü gönül ilişkisi üzerine ahlak dersi verir “halk mahkemesi”!

İki kişi arasında yaşanan özel bir konunun milyonlar önünde deşifre edilmesini anlayamamak neyse de, milyonların birbirinin gözünün içine baka baka yalan söylemesi zorlar en çok tahammül sınırlarını.

Eşini aldatmış olan adam ya da kadının, konuyu niçin evlerinde değil de o stüdyoda konuştukları anlaşılmayadursun, sadakat konusunda mangalda kül bırakmayan halkımızın duyarlılığı takdire şayandır velhasıl.

Meğer ahlak düzeyi ve sadakat kavramı ne denli yüksek bir toplummuşuz! Meğer ne çok prensip sahibi insan varmış bu coğrafyada ve ne çok sevgiyle dolup taşıyormuş yurdum insanının içi!

Bütün o adamlar ve kadınlar bunca ahlaklı sadıklar oldukları için, stüdyodaki konu mankenlerine bakarak verip veriştiriyorlar eşlerini aldattıkları için: “Seni gidi utanmaz şerefsiz!”

Oysa hepimiz biliyoruz ki; ilişkilerdeki sadakat düzeyi hayli düşük yaşadığımız coğrafyada da. Çok uzağa gitmeye gerek yok; şu bizim avuç içi kadar kasabamıza bile baktığınızda, evli barklı nice adamların bir dönem Romenlerle şimdilerde Ruslarla zevk-ü sefa yaptığını biliyoruz hepimiz. Dahası, evli olup da eşine gerçekten sadık kaldığını bildiğim erkek sayısı sadece iki (rakamla 2) yani; tanıdığım yüzlerce hemcinsim arasında. Toplum içinde ilişkiler üzerine onca atıp tutan erkeklerin, erkek erkeğe kalınan bir ortamdaki en yalın ve maskesiz halini yine biz erkekler gayet iyi biliyoruz; birbirimizin sırlarını da hatta!

Aldatan bunca erkek, karısını bir başka erkekle aldatmadığına göre (cinsel tercihini hemcinslerinden seçen birkaç istisnayı saymazsak yani) yine kadınlarla birlikte yaşıyorlar bu sadakatsizliği. Üstelik İstanbul gibi büyük şehirlerde artık neredeyse normal bir hale gelmiş evli kadınların da aldatması.

Gizleme, saklama, ipucu bırakmama konusunda bizlerden çok daha başarılı olduğu için kadınlar, sanki aldatma eylemi erkeklere has bir olguymuş gibi algılanıyor. Halbuki, aldattığı su yüzüne çıkmış o kadınlar, sadece geride ipucu bırakarak “yakalanmış” olanlar. Ya hiç “yakalanmayanlar” ? Ki evli olduğu halde eşini senelerce aldatmış ve bunu başarıyla saklayıp toplumda “ahlak ve namus konusunda ahkam kesme hakkına sahipler” grubunda görünen çok sayıda kadın var tanıdığım.

Oysa sokağa çıkıp kime sorsanız, herkes sütten çıkmış ak kaşık! Hiçbirimizin kitabında yok öyle aldatmak, karaktersizlik, namussuzluk vs! Biz hepimiz, bir ilişkiyi bitirmeden diğerine başlamayacak kadar prensip ve erdem sahibi insanlarız. Biz, eğer mevcut bir ilişkimiz varken bir başkasından etkilenmişsek, açık yüreklilikle durumu anlatıp ilişkiyi bitirdikten sonra yenisine başlayacak kadar gurur, onur ve kişilik sahibi insanlarız.

Ne hoş geliyor kulağa değil mi! Hepimiz nasıl da ezberlemişiz bu cümleleri ve nasıl da peş peşe sıralayıveriyoruz sorulduğu zaman, ihanet pisliğine gırtlağına kadar batmış ruhlarımıza aldırmadan.

Dahası, ihanet, namussuzluk ve karaktersizlik öyküleri taşıyan geçmişimize ve bugünümüze hiç aldırış etmeden (nasıl olsa yakalanmadık ve nasıl olsa temiz olduğumuz yalanlarını yutturabiliyoruz) başkalarına dersler vermeye kalkıyoruz en prensipli ve iri iri cümlelerle!

“Kendi ihanetine bakmadan, başkalarına sadakat ve ahlak dersleri verme!” cümlesini büyük harflerle yazıp her gün yemeklerden sonra okumalarını öneririm; ahlak konusunda ahkam kesmeye bunca meraklı yurdum insanına!