Sevgi kuşları

Dikkat ettiğim bir konu var. Sürekli birlerine olur olmaz methiyeler düzen, sürekli ilişkilerde aşırı sevgiden, arkadaşlıktan, dostluktan bahseden insanların aslında eleştiriye tahammülü olmayan, aşırı kıskanç ve yüreklerinde deve kini sakladıklarını gözlemledim. Aynı şeyi bloglarda yazı yazan bazı kişilerde de gözlemliyorum. Milliyet Blog'a benim giriş amacım sadece yazı yazmak ve yazdıklarımı paylaşmakdı. İnsanlarla uğraşmak, dostluk kurmak ya da görüşmek değildi.

Milliyet Blog'a iyi ki üye olmuşum. Gerçekten yazılanların okunma sayısı artıyor. Kendime ait bir bloğum da var ama epeydir hiç ilgilendiğim yok. Milliyet Blogda yazmak daha kolay geliyor bana, gerçi burada yazma özgürlüğü editörlerin size verdiği özgürlükle sınırlı, şahsi blogda daha özgürsünüz.

Milliyet Blog bize belli bir oranda yazmamıza izin veriyor, belli bir oranda diyorum, belki editörler bile bizim kadar özgür değil. Hele güvenilir üye olma işine pek aklım yatmıyor, neye göre, kime göre, hangi kurala göre, çok şükür ben bugüne kadar sabıka kaydı olan bir kimse olmadım, kimse bana sen de güvenilir bir üyesin demedi, içime kurtları sokmayın yani? Ya bu konuyu kimse dile getirmeyecek ya da ben soruma cevap arama hakkına sahip olurum :). Televizyon dizisi Avrupa Avrupa'da ne diyor Zuhal Topal? "Sizi my God'a şikayet ederim". Ben de "my God'a" şikayet etmeyeyim yani, vebali büyük olur :). 

Bir de bir kaç kişi bir araya gelmiş şapur, şupur diğer kişilere yarabbi şükür, illa bir gruplaşma, sırt dayama olmazsa olmaz yani, biraz düşünce açılımı yapmaları lazım. Ayrıca mizah yapacağım derken cıvıklaşanlara kızıyorum, mizah ile cıvıklığın biraz farkına varmakta yarar var diye düşünüyorum.  

Sözü fazla uzatınca tadı kaçıyor şimdilik sözü fazla uzatmayayım. "Anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az." demişler.

Herkese neşeli ve mutlu günler dilerim.

Sibel Koçarslan