- Kategori
- Şiir
Unutma bahçesi

Patlamış mısır
İçimde sıkıntı
Çiğniyorum
Ağzımda dağılıyor
Canım
Çatlamış Çatlamış çay bardağı
Ruhum
Dem dolduruyorum
Kırılıyor dilimde cam
Tavşan kanı akıyor
Göğsüm
"Yerim yurdum yok" sobe!
Sürekli yolculuklarda
Kaybediyorum
Aynasını ruhumun
Karanlıkta kalıyor
Ruhum
Çürümüş incir
İçimde incinmişlik
Lime lime eziliyor
Kederle dolan çekirdekler
Yutkunuyorum
Boğazıma takılıyor
Gözlerim
Dalları simden bir ağaç
Ümit
Düşlüyorum
Meşe olup doğruluyorum
Yeşil gölün başında
Bırakıp külden kolyemi
"Unutma Bahçesine"
Gümüş kemer olup
Bağlanıyorum acının beline
Rüzgarına açıp kollarımı
Kayboluyorum
Latife'nin gümüşlüğünde
Alnımda dağılıyor
Saçları kederin...