Altmışlı yılların sonlarına doğru. İzmir Göztepe’de oturan biri Rukiye diğeri Leman abla iki kız kardeş, aile dostumuz olurlardı. Hiç evlenmemişler birlikte yaşarlardı, başka kimsel..
Aydın şehri için “Dağından yağ, ovasından bal akar...” derler. Doğrudur... Ben Aydın'ın eski adı İnönü, sonradan Köprülü olan mahallesinde doğdum. Çocukluğum ve askerliğime kadar orada yaşa..
Yıl 1962 İstanbul’dayım… Bayılıyorum bu ( dayım )sözcüğüne… (Kendi kendim )“bıktırdın” Yer: Beşiktaş… Çarşı, gene o çarşı! Ben o zaman, azimli, bir fidan gibi gencecik delikanlı!
Kıyı balıkçılığı, balık yakalamanın dışında, çoğu kıyı dostlukları demektir. O arada birçok, küçük büyük, erkek kadın, her çeşit insanlarla tanışırsınız, sonra bazıları unutulur gider, ta k..
Ben çocukken… Aslında hiç sevmem ben demeyi de. Ne yazık ki yanımda kimse yok, biz diyemiyorum… Ama bir de kendim var ya bilmem ki biz denir mi? Neyse… Ben..
Yıl:1973 Almanya’da işimiz katlı otopark üretimi ve montaj yapmak. Bir Pazar günü işyeri araçlarından biri evime geldi. “Şahin abi montaj ekibi arkadaşlara ulaşamıyorum pa..
Yıl 1973… Almanya’da sonbahar, iyiden iyiye gitmekte, kış kendini gösterdi. İş yerleri ısıtılıyor. Benim çalıştığım iş yeri +8 dereceye ayarlı, bütün iş yerleri belirtilen kurall..
Yıl 1973… Çalıştığım iş yeri Shtutgart’ ta bağlı bir kasaba idi… İş yeri, çift katlı araba park yerleri imal ediyor. Aynı garaja iki otomobil üst üste birbirlerini engelle..
Yüzde 93 engelli yeğenim Aslı, annesiyle birlikte İnönü Caddesi Susuzdede semtinde bir apartmanda oturur. Uzun bir süre önceden apartmanın önündeki araba park yerlerinden birine otomob..
Ne çok, büyük umutlarla sevmiştim, Ilıca’daki sevgili kedimiz, Büyükanne’yi bir bilseniz… Ne çok sevmiştim. Bizim evde on beş günde bir Çarşamba günleri temizlik günüdür. ..