Yolun yarısını geçeli epey bir yıl oldu... Eskiden yarım yamalak yaşadım her şeyi diye düşünürdüm… Şimdilerde yaşanması gerekenleri dolu dizgin yaşadım diye düşünüyorum... ..
Sabah yağmur sesiyle uyandım. Gece geç yatmış olmam terasımdan içeri süzülen sesleri duymamı engelleyemedi. Uykudan vazgeçtim ve yağmurun tadını çıkarmaya karar verdim. Yavaşça tera..
Güneş yüzünü gösterdi yeniden… Birkaç gündür yaşadığımız puslu ve yağışlı hava sona erdi ermesine de yüreğimde ki pus henüz yerini güneşe bırakmadı. Zor çok zor geçen bir mesai günü..
Arayışlar sanırım hiç son bulmayacak. Son bulmaması da iyi . Çünkü arayış ümidin; ümit ise yaşama sevincimizin bitmemesine işaret. Hani tekrar tekrar okuduğumuz kitaplar vardır ya kendimizi..
Çalıştığım Şirketin Kurumsal yapıda olmasını seviyorum. Eğitimlerin ardı arkası kesilmiyor böylece. Yine bir eğitim günü sonrası evimde oturmuş ufak ufak takılıyorum bilgisayarımın başında...
Kavruk yaz geldi ya sıcaktan mıdır nedir başladı yine depresif hallerim. Annemler yine soğuk ülkelere kuzeye doğru göç ederken ben bu kez İstanbul ‘da uçak altındaki yapış yapış koşuşturmacama deva..
Eski dostları görememenin ıssızlığında, Ve kitaplarımın hepsini kolilere doldurmuş olmanın mutsuzluğunda; Evet her şey yeni bir göçe işaret ederken öylece bırakıp gidememenin çaresizliği..
Bu ara kendimi pek mutlu hissetmiyorum . Nedeni yattığım yerde her zaman görmeğe alıştığım kitaplarımı görememek mi?? Ev değiştirme telaşı içerisinde koliler arasında ..
Bu gün yeni bir gün, İçimde farklı duygular kolkola gezerken sanırım ben en çok hüzün duygusunun ayırdımına varıyorum, belki biraz yanlızlık ve belki sanırım bir de keşkeler.... Bili..
Aynada ki yansımama bakıyorum; göz altlarıma, cildime, saçlarıma. Göz altlarımda torba ya da fazlaca bir kırışıklık yok. Hala zindeyim vücut olarak, zaman zaman oram buram ağrısa da yorgunluğa..