Önce Restoranım'da müşterimdi Gözde. Sonra neşesinden, gözlerindeki sımsıcak enerjisinden içim kaynadı. Kafamız da uyuşmuştu. Her öğlen olmasa da gelirlerdi yemeklerimden yemeye. Banu en yakın iş ark..
Bütün gününü bilgisayar karşısında gerine gerine geçirebilme lüksüne sahip bir blogcu olarak, sabahım ve akşamım ayrı ayrı, birbirinden farklı blogcu dostlarla geçiyor. "Dostlar" diyebiliyorum çünkü..
Teslim oluyorum! İşler hâlâ iyiye gitmiyor. Sebep ben de olabilirim, hain kader de olabilir. Ama buna da sebep gene kesin benimdir. Ne de olsa adım patron. Teslim oluyorum! Yeterli sayıda persone..
Herkes bana hamileliğim süresince hissettiklerimi yazmamı söyledi. Onlar için çok mantıklı bir yazım konusuydu bu. Ben de istedim bunca aydır bebeğimle ve bebeğime hissettiklerimi yazmayı. Ancak başar..
"Sen hiç mutluyken hasta oldun mu?" diye sordum. "Oldum" dedi. Bekliyordum bu cevabı. Ve tam da aynı o sinir ses tonuyla söyleyeceğini tahmin etmiştim. Beni yıldıramazsın Zeynep. "Aferin! Devam et o z..
Bahsettiklerinden epeyce alt üst olduğum için, bana yazdıklarına tekrar bakabilmem biraz zaman aldı. “Adam evli!” diye yazmıştı en son. “Ah!” dedim içimden. Keşke âşık oldum diye yazdığında “tam beni..
Bugün Paris Hilton’un özel hayatı internete girdi. Milliyet’te gördüm. Kendisini pek tanımam. Babasının otelleri de beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor. Güzel bulur muyum, bulmaz mıyım mevzu bahis değil...
Yetmiyor yazmak. “An”ın birinde tutuklu kaldım sanki. Suçum neydi? Bir bilsem… Dedim ya yetmiyor yazmak. Ama yazmazsam da sanki zaman duracak. Daha kötüsü, sanki suç anım çilekeş bir müebbede dönüşec..
Elinde ya sigaran, ya bir bardak… Manasızca karşı duvara baktığın anlar vardır ya... Evdesin mesela. Televizyondaki spiker işini bitirip iyi akşamlar dediğinde "sana da" diye karışlık veriyorsan hele..
Geçenlerde ablamı çok güldürdüm. Zavallım benim; psikolojim ve ne vaziyette olduğumla öylesine ilgili ki. Bir an boş bulunup özetleyivermişim kendimi: “Abla içimde bir yaratık var!” İkimiz de kahkahal..