24 Mayıs... 1996.Sabahın sekizinde şişli'de söylediği hastahanede doktorumla buluştuk. Elimde valizim, ablam ve eşim. Kendimi hazır sanmıştım bebeğimi taşıdığım 9 ayın sonunda... Doğuma... Anne o..
Çok severdim babamı... Çok...Hala daha da çok seviyorum... Ama ona anlatamadım hiç...Nerden geldi aklıma, bir hesaplaşma yaşadım taa derinden yıllardır birikmiş...Herşey annemin hastalanm..
Bir güzel duygudur özlemek...Az önce işyerimizin bahçesinde sabah sohbeti yaparken nerelere götürdük gene..Çıkıverdi anılar eski köşelerinden.. Birer birerNe kadar ortak, tanıdıkyaşanmışl..
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum, Işığı gördüm, korktum...Zamanla, ışıkta yaşamayı öğrendim.Karanlığı gördüm, korktum.Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi...Yaş..
Yazılanlara bakıncada, yoğun acı ve mutsuzluk, inceden bir serzeniş görüyorum hayata..İnsanlara... Birşeylere itiraz ediyor ve hep terkeden veya giden sevgiliye aşka sövme...Bir hesaplaşma....
EVETTTT...Bir yanım acıyor... Hatta bir yanımız acıyor.. Ben İstanbul'dan ayrılıp Antalya'ya taşınırken çok sevdiğim hocalarımdan biri benim için söylediğinde çok ama çok duygulanmıştım.. Ben,..
Şaka gibi.. Hangi zamanda yaşıyoruz, neredeyiz?İzne çıkmıştım. Bodrum'da kaldığım tesiste şahit olduğum traji komik görüntüler... Buna gülmek mi ağlamak mı gerekir bilemedim açıkçası.. Yorumu siz..
İnsan hayatına hiç beklemediği bilmediği bir anda minicik bir sürprizle karşılaşıp nasılda yeniden başlıyor....Nasıl da! yeniden çırpışıyor yüreciği inanılmaz...Yeter ki yaşamayı istemek gerek..
Hayata dair..Aslında nerden başlamak gerekir bilemedim, yaz deyince de yazılmıyor ama önceki birikmişlerden başlamak gerekirse eğer, şöyle bir geriye dönüp biraz eskilere gitmek sevgiden bahsetm..
Sanırım yolun yarısına gelmiş, gelirkende epeyce birşeyler görmüş geçirmiş ama son dönemde, çok da m..