Ah sevgilim...Sana uzak bir coğrafyada yaşamıyorum oysa, nedir bu suskunluk nedir bu direniş? Aşkın önüne geçebilir mi gereksiz kuruntular? Halbuki ne kadarda bağlıydık biz birbirimize , bir..
Nedensizlik ve bilinmezliğin kol gezdiği sokaklarda yaşanmış bir aşkın analtıcısı olma rolünü üstlenmiştim sadece... Başka bir sıfatım yoktu bu hikayede, iki kişilik yaşandı... Ve iki kişilik bitti u..
Beynimin hiç erişemediğiniz kıvrımlarından kopup gelen kelimeler atlası belkide bu yazdıklarım. Yeryüzündeki hiç bir insanın algılayamayacağı boyutlardaki "iyi-kötü" kavramlarını yaklaşık on yedi sene..
Hadi toparlan biraz, yapma böyle. Asma yüzünü artık. Zaman getirdi zaman götürdü. Sorgulama hayatı. Aldı işte... Neden diye sorma kimseye, ne oldu deme, ne olacak deme... Bırak işte. Toparlan hadi ..
İçimde büyük bir kırgınlığı beslediğimin farkında değildim. Göremediğim birden çok gerçek yüzüme çarpıyor sanki. Canımı acıtıyor mu desem ? Evet hemde çok. Ama kırılmam gereken insan karşımda..
Seni duyumsuyorum içimde. Hayalinle karışık dizeler okuyorum saatlerce. Her şiiri sana yakıştırıyor her dizeyi seninle bütünleştiriyorum sanki her biri dudaklarından süzülüyormuş gibi ..
Gözlerimi kapattığımda duyduğum tek ses senin sesindi sevgili. Ben sustukça yükselen ses senindi... Senindi anlamak için günlerce aylarca haftalarca çabaladığım kördüğüm cümleler, senindi yüzüme gülü..
Hangi evrende yaşarsan yaşa, neyi tadarsan tat neye sahip olursan ol hep ortak bir uğraş için sürünür gidersin bu dünyada. "Yaşamak! " Ama tadına vararak, zevkini yaşayarak. Umutlara gebe kalarak ka..
Sen ve ben... Bir varmış bir yokmuş diye başlayan tüm masallara inat, "hiç olma" tutkusunu içinde yaşatan iki insandık minik düşler kraliyetinde. Gülümsemelerimiz vardı pireler tellal iken, develer ..
Huzur denen mükemmelliyetçi kelimenin ardına sığdırılmış onlarca hayalimin olduğunu anımsıyorum var gücümle..Yolda yürürken ayakkabılarımdan topuk sesleri gelmiyor olması kadınlık ruhumu öldür..
Anadolu üniversitesi sanat tarihi öğrencisiyim...