İşte bu sabahta uyandım ve herşey dün gece bıraktığım gibi... Kim demiş "değişmeyen tek şey değişimdir" diye, hiç bişey değişmiyor aslında insanoğlunun hayatında kendi istemedikçe... Değişen sadece dı..
Gerçek; hayatta hiç birşey istediğin gibi olmuyor!!! Sen ne zaman işleri yoluna koymaya çalışsan o hep yoldan çıkıyor...Peki bunun önüne nasıl geçeriz..?? İşte cevaplanması gereken soru...Bir ..
Herşey yeniden başlıyor artık yepyeni bi dünya kuruluyor ölülerin üstünden; mezarlar artık doğumhane gibi çalışıyor her ölen yeniden diriliyor... onların toplanması bizler gibi de değil üstelik, herha..
Neden illa bişeyler yolunda gitmemek için bu kadar direnç gösterir yaşamda neden..??? Niçin sesimizi yükseltemeyiz en haklı olduğumuzda...?? Saygı mı yoksa; korku mudur bizi engelleyen... bi türlü..
Çok istediği uzaklığa eninde sonunda kavuşmuştu, etrafındaki her yüz herşey yabancıydı kendisine artık özgürdü kimse tanımıyordu kendisini, tanımıyordu kimseyi kendi isteği de buydu mutlu olması ger..
Ben Kimim..? Ne için gönderildim..? Yer kürede bulunma nedenim ne..? Kurtarıcı mıyım..? Zannetmiyorum..!! Yok edici miyim..? Herşeyi, kurulu tüm sistemleri mahvetmek için mi geldim dünyaya..? Yok art..
Yine keyfim yok yine tadım kaçık... Tüm derdim O'nunla hayat denen sınavla, ben bu sınavı veremicem anlaşılan, durmadan soruları cevaplamak için boğuşurken hep sınavın zamanı bitiyor ve ben yine kal..
Ben bir korkağım, kendi kelimelerimden bile ürken bir ahmak..!! Hayatımı kaderin acımasız ellerine mahkum ettim.. Sorumluluk almak hiç bana göre değil..!! Kendimden bile kaçmaya çalışırken "Beni Sev"..
Hüzün ve sessizlik, karanlık ve uğultulu ormanda tek dostlarım... Karanlıkta o kadar çok kaldım ki artık orada ne olup bittiğini açık seçik görebiliyorum ve bu beni dışarıda aydınlıkta olduğum sürede..
Yorgun ve yılgın şekilde çökmüş bir sandalye'ye yazıyordu elinde ucunu bıçakla açtığı kalemiyle "yapraklar dökülüyor, hazan mevsimi geldi..." yine sayfalar dolusu yazıp yalnızlığından kaçmaya çalışıy..