Kalite ve bedeli!..

Bugün yaşamımızın bir parçası da alışveriştir. Yüzlerce marka vardır. Bizler için, bize verdikleri hizmetler, bizim günlük yaşamımızın bir parçasıdır. Kalitelerin karşılığı onlardan birini seçer ve bir bedel karşılığında istediğimizi alırız. Yüzlerce insan o firmalardan ekmek yer. İyi ki varlardır onlar. Bu bizi ilgilendiren tarafıdır.

Bu firmaların kimlere ait olduğu, sermayederlerin kimler olduğu, bu kazançlarla neler yaptıkları bizleri ilgilendiren kısımları değildir. Bizim için önemli olan ürettikleri mallar ve kalitedir.

Hiç aklımıza gelmez; acaba bu kuruluşların doğaya bir zararı var mıdır? Ya da her hangi bir köşede bu kazanılan paraların bizlerin korkulu rüyası olan silah sanayilerinde birer ölüm makinası olarak karşımıza çıkacağı. Birileri sermaye vermiş ortak olmuş. Yatırım yapmış bizlere hizmet yönünü açmıştır.

Peki insanı canlıyı yok eden bu silahların arkasındaki sermaye nereden gelmektedir? Bunu öğrenmek o kadar zor değildir. Elinizde Internet denilen büyük bir ağ bulunmaktadır. Bir kaç işlemle örneğin A firmasının kimler tarafından idare edildiğini veya hangi firmalara sahip olduğunu nerelere yatırım yaptığını öğrenebilirsiniz.

'Diyelim öğrendik, peki ne olacak?' diye soruyorsunuz. Sizin elinizdeki en büyük silahı kullanabilirsiniz. Bunun adı boykottur. Harpler bir maddiat uğruna çıkar. Bu çıkar rantiye etmediği gün de biter.

Size bir örnek verebilirim. Almanya'da bir sigorta firmasının yönetim kurulu değiştikten sonra Türklerin çok kazalara neden olduğunu bahane ederek el altından verilen bir emirle araba sigortaları yapılmamaya başladı. Bu bir yönetimin onlara karşı duyduğu antipatiydi.

Bizler ne yapabilirdik ırkçılık adına mahkemeye gitsek. İspatlamamız senelerimizi alabilirdi. Fakat bu büyük sigorta şirketi kime ait idi? Bir banka; gazetelere verilen bir ilanla tayin edilen bir günde, buna Almanlar da katıldı, bir günlüğüne paralalarımızı çektik. Tek bir günlügüne bankanın uğramış olduğu zarar milyonları gösterdi. İkinci bir teşebbüse hacet kalmadan bu durumun yanlış bir anlamadan ötürü olduğunu basın kanalı ile açıkladılar.

Tabii o yönetim ise işsizler ordusuna katılıp hele bir de sicillerindeki bu leke ile kendilerine başka bir meslek bulmak zorunda kaldılar. Orası Almanya demeyin. Para her yerde paradır. İyice bir düşünün. 'Bana ne' diyebiliriz. 'Dünyayı ben mi kurtaracağım?' da diyebiliriz. O zaman mesele yok. Bu konu burada kapanmıştır. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.

Saygılarla.