- Kategori
- Deneme
Küsmek

http://www.dascot.org
Küsmek ne kolaydır...
Sahiplenmeye, arka çıkmaya, sevmeye benzemez hiç...
Kapıyı çekersin, telefondan ezbere bildiğin numarayı silersin, ararsa açmazsın, olmadı meşgule alır, gözlerini siyah bir bezle bağlar, son arzusunu bile sormadan iskemleyi tekmeleme sorumluluğunu zamana bırakırsın...
Zamana ilaç da denir...
Oysa zaman cellâttır kimi zaman!
Bazen küsmek, mayhoş bir şişe şarap içmek gibidir... Sarhoş yatarsın, gecenin kör yarısı dilin damağın kurumuş kalkarsın...
Küsmek, ormanın kuytusundaki bir ağaç kovuğuna saklanmak, birileri “elma” desin diye beklemek... “ Elma” dendiğin de duymazdan gelip, kovuğun içine daha çok büzüşmek gibidir...
Küsmek, barışmayı beklemek, geçen zamanda; kendine bile hissettirmeden acı çekmek, sorulduğunda “unuttum” demek gibidir...
Küsmek ne kolaydır...
Bundan sonra yok saymaktır bir nevi...
Sünger çekmektir her şeye...
Unutmaktır...
Kimine göre yeni bir hayata başlamak, kimine göre de temiz sayfa açmaktır...
Küsmek, ardına bakmadan gitmek gibidir...
Serçe parmağını uzatırsan, çocukça şirin bir şeydir...
Cellât olan zaman
İlaç da olur kimi zaman
Zaman geçer, insan neden küstüğünü unutur...
Dağ dağa kavuşmaz,
İnsan insana...