- Kategori
- Gündelik Yaşam
Söz bitmez, hayat biter

RESİM INTERNETTEN ALINMIŞTIR.
Neler vardı aklımda, neler. Bir bilseniz...
Hafta sonu yaptığım şehir gezintilerinde gözüme takılanlar, siyasette içimi kaldıranlar.
Kadınlar, erkekler. Çocuklar ve evler... Yazacaklarım vardı, paylaşmak istediklerim.
Yapamadım. Yazamadım. İçim kaldırmadı...
İçim almadı bir kez daha ansız geldiğini düşündüğüm ölümün ağırlığı karşısında gündelik koşuşturmaların arasından göz kırpan ve paylaşmak için pazartesini heyecanla beklediğim, şimdi hiç olanları paylaşmayı.
Sabah saatlerinde uğradı ölüm. Bu sabah, tam da oturmuş ekranın karşısında yazacakken.
Onun geldiği yerde ses durur. Aslında durmaz da, ses içe kaçar sanki. Ölümde, ayrıldığımızın duyacağını bildiğimiz, diğerlerinin duymayacaklarını haykırırız.
Yetişememenin kederi, helallik alamamanın üzüntüsü. Aslında ölümün çaresizliği.
Hep keşkeleri vardır, hep şöyle böyle olsaydıları vardır. Ölümü kabullenmemek için kul hep başka yollardan, başka başka açarlar arar durur.
Ölümle kucaklaşır mı insan? Yok, ölümden kaçar olsa olsa.
Bir teyzem vardı, liseden kalan hayatımda. Arkadaşımın annesi olmasına karşın benim iyi sırdaşım ve dostum olmuştu. Aradığım zaman şikayetlenir, söylenir, çocuklarından ve kocasından örnekler verirdi. Ben ona, o bana aktarırdık hayatımızın bir bölümünü.
Paylaştıklarımız aramızda kalırdı. Dedim ya, sırdaştı ve dost hatta.
Bu sabah binmiş kuş tüyünden atına, martı kanadında bir rüzgarla. Terk etmiş bizleri ve dünyayı.
Üzüldüm, görememiş olmaktan suçluluk duydum.
Keşke, keşke gecen hafta aklıma gelince arasaydım. Neden aramadım?
Kifayetsiz hesaplaşmalarla, bir taraftan ona üzülürken kendi sonuma mı ağladım yoksa?
"Seni severdi. Annem öldü. Bu gün yolculuyoruz" yazmış arkadaşım mesaja.
Beni severdi, canım Şerife Teyzem.
Ben de onu, onun gülüşünü çok severdim.
Rahat uyu, Allah sana hepimizden iyi bakar.
Şerife Teyzemin; oğlu Birol Doğan ve eşi Ahmet Doğan'a ve kızı Melek'e ve tüm sevdiklerine sabır diliyorum. Başları sağ olsun.
ÖLÜM; HEP ANİ, APANSIZ VE ZAMANSIZ...
Sağlıkla ve mutlu kalın 03/10/2011
Gülay Mustafaoğlu