Lütfen beni yalnız bırakma..Bir sen varsın.. bir seni bilirim, bir tek sana anlatabilirim derdimi.Senle paylaşırım sevincimi hüznümü, aşkımı nefretimi..Seçemesem de yüzünü tam olarak bil..
İlk ana rahmine düştüğünde bir an önce ‘’olmak’’ istedi, sabrın sonu selamet dediler!7. ayında çıkmak istedi, hayır daha erken dediler, yine sabredeceksin dediler..Gözlerini açtığında ki, ..
Gün gelir bir şarkı bile yeter herşeye, Hatta hiçbirseye...Gün olur ki bir bakış yeter herşeye, Ya da hiçbirşeye...Gün olur ki tek bir sözcük yeter herşeye, Ve tabii ki hiçbirşeye...
Tekrarı yok hayatımın. Tek yapabildiğim kozalağımda büyüyüp kelebek olabilmekti. Kelebek olup uçmak ve tek günlük hayatımı yaşamaktı. Yaptım ve bitti görevim. Görevim değildi belki bu, yapabi..
Bir anda açtı gözünü. Hep yaptığı gibi penceresine baktı. Kapalı perdenin ardında güneşin konumunu ve saati düşündü ve hemen ardından gün içinde sızmış olduğunu hatırladı. İşe gitmemiş olduğunu, nede..
Haydi yelkenler fora..Haydi kaptan yol alma vakti....Demir alma vakti...Tek başına açılma vakti okyanusa...Büyüme vakti...Yalnızlıktan korkma vakti..Boyunu aşan dalgalara karşı..
Gözüm daldı bugün. Uzak bir noktaya..Ruhum bedenimden ayrıldı ve izlemeye koyuldu yine..Hayır bu bir aynaya bakış değil. İçinin, özünün kendine bakışı belki de, ama ayna değil..İkisi de ..
İçim sessiz bugün... Ruhum, beynim......konuşmak, düşünmek, çalışmak istemiyor... derin ama en derininde olmak uykunun bile... herşeyi derin yaşamak yoruyorken, derinde uyumak!... Belki de bir..
Doğumunu beklemek, ağlamasını duymak, bununla sevinmek bazen de yorulmak.. ama ağlamaları kesilmeden konuşmasını, yürümesini, gülmesini, sosyal gelişimini beklemek...İzlemek...Okul çağınd..
Rasgele seçilen bir denek.Sonuçlarını kimsenin bilmediği bir deney. İyi ya da kötü.. doğru ya da yanlış.. varoluş ya da yokoluş...Deney planı neydi peki? ‘’Yaşadığı herşey!’’Bulgul..
1979 doğumluyum. Severek ve isteyerek girdiğim tıp fakültesini bitirdikten sonra veterinerlik de oku..