Kitap okumayı çok severim, biliyorsunuz. Kitapsız hayat nasıl yaşanır anlamam. Okumaya hiç zamanım olmadığında bile çantamda, yanımda yöremde, görebileceğim her yerde vardır kitaplar. Okuyamasam bi..
Adalar'da yaşamak ister miydiniz? İstanbul'da, Prens Adaları'nda. Ben isterdim. Bir belgesel izledim, daha da çok istedim, daha da yaşanılası göründü gözüme. Her birini defalarca ge..
Bu akşam bir ilki daha yaşadım, müjdeler olsun! Kırk beş yaşında, minicik bir tavşanın ağzından niyet çekmek de varmış kaderde. Güler misin ağlar mısın durumu yani. Efendi..
Bir iki yıl önce, hatta belki geçen yıl çok daralmış hissettiğimde kendimi, açıyordum FLASH TV'yi bakıyordum keyfime. Çünkü ne zaman açsam bu kanalı, vur patlasın çal oynasın eğlenceyle k..
Orta yaşlı sayılırdı artık kadın. Epey de görmüş geçirmişti. Artık şaşıracağı pek bir şey olmasa gerekti. Daha dingin, durmuş oturmuş, yaşadığı olaylardan çıkardığı derslerle tekrardan uzak..
Yıl 1961, Ekim'in dokuzu. Yer, İstanbul Fatih. Altı yaşındaki küçük kız her gün yaptığı gibi evlerinden yüz metre uzaktaki bakkala gidiyor, bisküvi, şeker vs. almak için. Fakat dönmüyor eve. Kızını..
Öyle canım sıkkındı ki bugün, hiç bir şey kâr etmedi sıkıntımı gidermeye. Zaman zaman olur, aslında özel bir neden yoktur, ama birikimler vardır. Bir söz, bir şarkı, bir mimik altüst eder i..
Sabahın erken saati. Kadıköy'den Pendik'e giden bir minibüs. Benim yolum kısa, on dakika sürer sürmez. Ayakta kaldığıma dertlenmiyorum bu yüzden. Ayakta binen ilk kişi olan ben minibüse adı..
Gene Güzin Abla! Bilirsiniz, ben Güzin Abla köşesinin takipçisiyimdir. Ne hayatlar ne dramlar anlatılır orada, ne insanlar vardır bu hayatları yaşayan. Bazı yazıları inanamayarak o..
Hayal kurmak ne kadar güzel! Ve bunu çok geç de olsa keşfetmek Bir süredir hayal kuruyorum, gerçekleşmesi imkansız hayaller. Gerçek hayatta yapamadığım ne varsa hayallerimde yapıyor..
Üsküdar İstanbul doğumluyum ve halen burada yaşıyorum. Okumak, yazmak ve seyahat etmeyi çok seviyor..