Kendimi yalnız hisediyorum bazen. Yalnız ve mutsuz. Günden güne çoğalan gelgitler iyice canımı sıkıyor. Küçük bir çocuğun çok isteyerek aldığı ama yanlışlıkla elinden kaçırdığı bir uçan balon gibiyim...
Sabahları çok sinirli olurum. Kimseye bulaşmamaya çalışarak evden çıkar, direk otobüse binerim. O sabahlardan birinde şöyle bir dialogla kendime geldim.Yaşlı amca: Evladım otobüsün bozuk mu senin?..
Bush günah çıkartıyor! 'Bulacağımızı sandığımız silahları bulamadık.' Ne diyecek şimdi insanlar 'Amaaaan George, dert ettiğin şeye bak, canın sağolsun mu?' Bunu mu bekliyor. O zaman bende gece arkamda..
İstanbul'dan katılan biri olarak, artık geyik muhabbeti halini alan 'şehir dışından gelsem daha çabuk gelirdim' konusunu sizi bayıltmamak için hiç açmıyorum. Ama şunu da belirtmeden geçemeyeceğim bazı..
Bir filmin asıl başarısının ancak seyircisine düşündürebildikleriyle ölçülebileceğine inanıyorum. Beynelminel'e giderken herhangi bir beklentiyle, olumlu ya da olumsuz bir düşünceyle gitmediğimi öncel..
Kız kulesi cocukluğumdan beri en sevdiğim yer olmustur, altı yedi yaşlarımdayken ailece gidip karşısında çay içerdik. O zamanlar benim için o kadar büyük, o kadar ulaşılmaz, o kadar esrarengizdi ki.....
Bazen insan gülsün mü, ağlasın mı karar veremiyor. Anıların hepsi üstüne üstüne gelirken üstlerine tükürüp arkanı dönmek zorunda olduğunu bile bile onlara sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlayasın geliyor.
Hayat otobüs gibi... Binenler inenler... Oturanlar, ayakta duranlar... Hayat otobüsünde annenin ya da babanın kucağında gözlerini açarsın, eğer baştan şanssız başladıysan hayata onlar bile yoktur yanı..
Bir kaç zamandır yazı yazmak gelmiyor içimden. İlham perilerim tatile mi gitmişler yoksa sadece benim mi tembel bir dönemim bilemiyorum. Yalnız bu ara bir şey farkettim. İnsan hissettiğinde daha iyi y..
Çok yorgunum, neden derseniz sanırım neyin doğru oldugunu düşünmekten, amaan diyebilmek isterdim, şu hiçbirşeyi takmayan insanlardan biri olmak isterdim, nerde sabah orda akşam yasamak isterdim, ister..
Yunan dili ve edebiyatı mezunuyum.. İçimdeki yazma isteğine mani olamayınca, madem yazıyorum yazdıkl..