Dizelere sığınırım ben de herkes gibi Sözcüklerin o gizemli ve derin Yeraltı kentine, (S)özbatımı'na. Mekânlarına uğrarım ve ev ev odalarına Güncelin telâşlı sıradan..
Bir gün yolunu düşürsen de Sevdam, evime bir gelsen! Sesinin o bulutsu tınısıyda çınlasa, Şarkılar, türkülerle şenlense, Evimin şu öksüz sensizliği... ..
Aylar bilir, yaşarız, Ocak'tan Aralığa, Mevsimler de öyle, uzanırlar kışdan yaza Ve renkler; sarı, kırmızı, mavi, beyaz... Hepsi çok iyi bilinir de Pek bilinmez oysa..
Nemini silerek gözlerimin Tekrar bakıyorum şu hayata Ve de olup bitenlere, son günlerde Aslında, asırlardır sürüp de gidenlere, Yeryüzünde. Bu işte..
Kendi kıyın, gri tonlarında gerçekliğinse, Karşı kıyı, güneş sarısı hayallerinin, Kendi kıyın, soluk sarı sıradanlığınsa, Karşı kıyı, masmavi ideallerin, Kendi kıyın..
Ana kucağıdır bebeklikte, Helal ak sütü emip ağlarken huzur bulduğumuz. Açık alanda, usturalı sünnet korkusunu ortak bir gayretle yenip İlk aşk, ilk buluşma ve ilk öpüşmedir..
Derin esin(ti)lerini, paylaşımlarını Öyle yüzüstü bırakıp unutmuş gibi Nereye gidiyorsun ey güzel insan? Yeni denizyıldızlarını kurtarmaya mı? Yoksa en kırılgan olanın ..
Gerçeğin, sevginin ve barışın Tutsak düşüp düş gördüğü yer ve zamanlarda Gitmek isteyip de gidemediğimiz yol Sanki uçsuz bucaksız, sarp ve karanlık Üstelik de çıkmaz..
Sel gider kum kalır geride... Deprem ve sarsıntılar gider, enkaz kalır geriye, Kaza olur, belâ olur, hastalıklar olur, geçip gider hayatta ama hasar kalır geriye, Parlak yalanlar ç..
Ak düşmüş saçlar denir ya... Klişe diye bilinir ya... Evet, klişedir de... Çoğu zaman da yaştan başdan â ri, zamansızca saçlara düşseler de... Ya üzerine benek düşmüş eller O doğmuş..